Το "πολιτικό υποκείμενο των μαζών που συγκροτήθηκε ενάντια στη Συμφωνία" και "αδιαφορεί για τους όρους της Συμφωνίας" θα πρέπει να αποκαλεί τους γείτονες Μακεδόνες και τη γλώσσα μακεδονική.Η ιστορία δεν ξερω αν είναι η "ραχοκοκαλιά ενός έθνους" αλλά είναι κομμάτι του ορισμού του, του αυτοπροσδιορισμού του και της ταυτότητάς του.Αυτό δεν το λέω εγώ αλλά το συνταγματικό δίκαιο.Τα λέει κι ο ανιθαγενής Σβορώνος: "Το έθνος είναι κι αυτό μια ιστορική κατηγορία, η κατακλείδα μιας σειράς σχηματισμών που βγαίνει ο ένας από τον άλλον σε μια συνεχή εξελικτική διαλεκτική πορεία με τη συνεργία πολλών παραγόντων."Το έθνος είναι ένα και το αυτό με τη ιστορία του.Η μνήμη της ιστορίας δεν είναι εθνικισμός. Είναι κομμάτι του δικαιώματος ενός εκάστου στον αυτοπροσδιορισμό. Και όταν θυμόμαστε ποιοι φαγώθηκαν από το 1934 κι εντεύθεν για τη δημιουργία μακεδονικού έθνους δεν είναι ντροπή ούτε εθνικισμός.Ντροπή είναι να ξεχνάμε.ΥΓ Ο Καργάκος έλεγε ότι περισσότεροι Έλληνες ήταν με τον μέρος του Δαρείου παρά με του Αλεξάνδρου. Δίκιο έχει. Σε ενεστώτα χρόνο.