Η Venus Volcanism τραγουδάει τα ριζίτικα με έναν σύγχρονο τρόπο και τα κάνει διεθνείς επιτυχίες

Η Venus Volcanism τραγουδάει τα ριζίτικα με έναν σύγχρονο τρόπο και τα κάνει διεθνείς επιτυχίες Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LiFO
0

Η Venus Volcanism (Ρένα Ρασούλη) είναι ενθουσιώδης, αεικίνητη και είναι ντυμένη στα κόκκινα. Αν δεν τη γνωρίζεις, είναι μάλλον δύσκολο να την συνδέσεις με τη μουσική που φτιάχνει: ambient κομμάτια αρκετά χαμηλών τόνων, ονειρικά, απόκοσμα, τελετουργικά, με εναλλαγή χαράς και δράματος, αγάπης και τρόμου.

Το κορίτσι που μεγάλωσε ακούγοντας Θανάση Σκορδαλό, Κώστα Μουντάκη, Ξυλούρη και Ψαραντώνη, επειδή τους άκουγε φανατικά ο πατέρας του, έκανε τα βιώματά του ένα πολύ ξεχωριστό πρότζεκτ, βαθιά συναισθηματικό και προσωπικό. Στο άλμπουμ της «Ριζίτικο» συνδυάζει με έναν τρόπο μοναδικό την ηλεκτρονική μουσική με τα ριζίτικα τραγούδια της πατρίδας της, της Κρήτης, και τα ταξιδεύει εκτός Ελλάδας, γοητεύοντας το NTS (τον πιο δημοφιλή ιντερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό της Ευρώπης) και ένα κοινό που θεωρεί την ελληνική παραδοσιακή μουσική ενδιαφέρουσα και εξωτική.


«Το "Ριζίτικο" είναι η πτυχιακή μου» λέει εξηγώντας πώς σκέφτηκε να αποδώσει με τον δικό της τρόπο το παλιότερο είδος κρητικής μουσικής. «Ολοκληρώνοντας τις σπουδές μου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Αθήνας, έπρεπε να γράψω μια εργασία, αλλά δεν είμαι καθόλου καλή στη γραφή και επειδή ήθελα κάπως να συνδυάσω το πρακτικό με το θεωρητικό, ζήτησα από τον καθηγητή μου, τον Ιωσήφ Βιβιλάκη, να κάνω μια μουσική περφόρμανς βασισμένη στα θεραπευτικά χαρακτηριστικά του ήχου. Ο τίτλος της πτυχιακής μου είναι "Μουσική περφόρμανς παραδοσιακού ιδιώματος, βασισμένη στα θεραπευτικά χαρακτηριστικά του ήχου", οπότε έκανα μια έρευνα πάνω το τι είναι θεραπευτική μουσική.

Το να βρίσκεσαι κάπου με κόσμο, να κάνεις κύκλο, να χορεύεις, να τρως, να τραγουδάς, είναι από μόνο του θεραπευτικό, επειδή κοινωνικοποιείσαι. Ουσιαστικά, η παραδοσιακή μουσική είναι επικοινωνία και η επικοινωνία είναι επιβίωση. Αυτό προσπαθούσα κάπως να πετύχω, ήθελα να κάνω ένα μεταμοντέρνο δρώμενο, οπότε κάλεσα στην αυλή του Συλλόγου Αρχαιολόγων κόσμο και παρουσίασα αυτό το μουσικό εγχείρημα που βασίστηκε στα ριζίτικα τραγούδια της Κρήτης. Και το έκανα βάσει των αναμνήσεών μου από ένα πανηγύρι στο μέρος όπου γεννήθηκα, το χωριό Σίσες, που είναι μεταξύ συνόρων Ηρακλείου και Ρεθύμνου.

Μπορεί να μη χορέψαμε, επειδή η μουσική που έγραψα είναι ambient, αλλά ήταν μια μάζωξη, είχα καρπούζι, τυρί, ρακή και ο κόσμος μίλαγε, επιτέλους. Οι άνθρωποι γνωρίστηκαν μεταξύ τους και δεν έκαναν όλοι scroll down στα κινητά.

Τα ριζίτικα είναι εξωστρεφή τραγούδια, ακούγεται δυνατά η φωνή εκείνου που τραγουδάει, είναι σαν να είναι πάνω στο βουνό και να τραγουδάει για να τον ακούει "όλη η γης". Η δική μου προσέγγιση είναι πιο εσωστρεφής, πολύ πιο κοντά στο νανούρισμα.


Ασχολήθηκα με τα ριζίτικα γιατί είναι κάτι οικείο σ' εμένα. Η κρητική μουσική υπάρχει μέσα μου με έναν τρόπο, παρότι μικρότερη δεν μου άρεσε καθόλου, γιατί ασχολούνταν τ' αδέρφια μου κι εγώ ήθελα να πάω κόντρα. Μετά την εκτίμησα. Είναι σαν ένα κατώφλι, ανοίγει και βλέπεις μέσα της τη δημοτική ποίηση. Είναι ένας άλλος κόσμος, όπου μπορείς να εκφράσεις πράγματα που δεν μπορείς να εκφράσεις στη ζωή, στην καθημερινότητα.

Δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε για την αγάπη, για τον θάνατο, για τον έρωτα. Νομίζω ότι το παραδοσιακό τραγούδι, γενικά, δίνει χώρο σε αυτό, είναι σαν να είναι ένας άλλος τόπος. Τα ριζίτικα λέγονται έτσι από τις ρίζες των βουνών και συνήθως τραγουδιούνται στη δυτική Κρήτη, στα Λευκά Όρη και στον Ψηλορείτη. Αλλά υπάρχουν και στο Ρέθυμνο και σπανιότερα μπορούμε να τα βρούμε στο Λασίθι και στο Ηράκλειο».

Τη ρωτάω πόσο τολμηρό ήταν να ασχοληθεί με ένα μουσικό είδος που για τον πιο πολύ κόσμο θεωρείται αντρικό. «Πλέον υπάρχουν αρκετές γυναίκες που τραγουδάνε ριζίτικα, απλώς ο ρόλος της γυναίκας στην Κρήτη είναι μονίμως υποβαθμισμένος» λέει.

«Έχοντας ζήσει εκεί, αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μια λανθάνουσα μητριαρχία ‒ πάντα υπήρχε, αλλά ήταν υποβόσκουσα. Παλιότερα, για να χορέψει μια γυναίκα, έπρεπε να συνοδεύεται από άντρα, έπρεπε ο άντρας να τη χορέψει.

 
Τα ριζίτικα είναι εξωστρεφή τραγούδια, ακούγεται δυνατά η φωνή εκείνου που τραγουδάει, είναι σαν να είναι πάνω στο βουνό και να τραγουδάει για να τον ακούει "όλη η γης". Η δική μου προσέγγιση είναι πιο εσωστρεφής, πολύ πιο κοντά στο νανούρισμα. Κράτησα τις μελωδίες και προσπάθησα να μην επέμβω πολύ. Χρησιμοποίησα συνθεσάιζερ για να φτιάξω ατμόσφαιρες και δεν ήθελα να κάνω πολλή φασαρία, επειδή τις είδα σαν κάτι εύθραυστο. Και τα ριζίτικα είναι κάτι εύθραυστο.

Η Venus Volcanism τραγουδάει τα ριζίτικα με έναν σύγχρονο τρόπο και τα κάνει διεθνείς επιτυχίες Facebook Twitter
Ουσιαστικά, η παραδοσιακή μουσική είναι επικοινωνία και η επικοινωνία είναι επιβίωση. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LiFO


Όλα τα τραγούδια του άλμπουμ είναι δημοτική ποίηση με μια δική μου προσέγγιση. Υπήρχαν και εγώ επενέβην στην αισθητική απόδοση. Ξεκινώντας με το τι είναι θεραπευτικό, έχω φτιάξει ένα ψηφιδωτό, ένα κολλάζ, έχοντας στο μυαλό μου ότι ένα μωρό, όταν βρίσκεται στην κοιλιά της μαμάς του, το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνεται είναι ο ρυθμός και μετά η μελωδία. Ακούει τη φωνή της και τον χτύπο της καρδιάς της ή το πώς κινούνται τα υγρά στο σώμα της.

Στο πρώτο κομμάτι, στο "Περβόλι", η φωνή μου είναι μπουκωμένη γιατί προσπάθησα να σκεφτώ πόσο ωραία νιώθω όταν είμαι στη θάλασσα στη νότια Κρήτη, όταν έχω βουτήξει στο νερό κι ακούω αμυδρά τους ήχους απέξω. Ήθελα να κάνω μια προσομοίωση αυτής της αίσθησης. Ένα μωρό ακούει μάλλον κάπως έτσι.

Μετά έχω βάλει κάποια ηχητικά δείγματα, samples, από χτύπους καρδιάς στους 72 παλμούς το δευτερόλεπτο, τζιτζίκια, πουλιά, έντομα, αέρα, θάλασσα, που είναι οι πρώτοι θεραπευτικοί ήχοι. Όταν είμαστε στη φύση πάντα αυτοί μας ηρεμούν. Υπάρχει ένας ρυθμός μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει ένας ρυθμός στη φύση.

Στα πέντε κομμάτια του δίσκου, εκτός από ήχους της φύσης και drones, υπάρχουν απλές νότες. Είναι όλα πολύ απλά, όπως είναι και τα ριζίτικα. Έχουν δυσκολία στο τραγούδισμα, αλλά είναι κάτι απλό, μια μελωδία που επαναλαμβάνεται. Κι έχει μια ιαματική δύναμη η επανάληψη.

Τα τραγούδια που λέω εκθειάζουν τη φύση και τον κόσμο: "Για ειδές περβόλι όμορφο, για ειδές κατάκρυα βρύση, στο περβόλι μας, στ' ώριο περβόλι μας, τ' όμορφο. Κι όσα δεντρά έπεψεν ο Θιος, όλα είναι φυτεμένα στο περιβόλι μας, στο ώριο περβόλι μας, τ' όμορφο". Είναι τραγούδια με κωδικοποιημένα μηνύματα που μιλούν κρυφά για την ελευθερία (Σε ψηλό βουνό, / σε ριζιμιό χαράκι, / κάθεται έν' αητός. / Βρεμένος, χιονισμένος / ο καημένος και παρακαλεί. / Και παρακαλεί / τον ήλιο ν' ανατείλει. / Ήλιε ανάτειλε ήλιε ανάτειλε. / Ήλιε λάμψε και δώσε / για να λιώσουνε / χιόνια από τα φτερά μου / και τα κρούσταλλα / από τ' ακράνυχά μου»), που μιλούν για τον έρωτα με σκληρό τρόπο, όπως ο "Καύκος": "Χριστέ και να το σκότωνε ο κυνηγός τ' αγρίμι να το 'φέρνε στο σπίτι μας, στο στύλο να το κρέμα. Ν' ανοίξω το στηθούρι του να βγάλω την καρδιά του και με το αίμα της καρδιάς να βάψω τα μαλλιά μου". Μέσα στην παραδοσιακή ποίηση υπάρχουν κάποια στοιχεία τρόμου, αλλά στο θέατρο και στο τραγούδι μπορείς να εκφραστείς χωρίς να σε λογοκρίνουν. Υπάρχει ελευθερία έκφρασης και επικοινωνία». Ωστόσο, ήμουν τυχερή που σε όλο αυτό το εγχείρημα είχα την βοήθεια ενός καρδιακού φίλου και μουσικού παραγωγού, του Νικόλα Γκότση (a.k.a Nikolas Gale), ο οποίος ήταν αρωγός σε τεχνικά ζητήματα και θέματα παραγωγής του ήχου.

Η Venus Volcanism τραγουδάει τα ριζίτικα με έναν σύγχρονο τρόπο και τα κάνει διεθνείς επιτυχίες Facebook Twitter
«Πλέον υπάρχουν αρκετές γυναίκες που τραγουδάνε ριζίτικα, απλώς ο ρόλος της γυναίκας στην Κρήτη είναι μονίμως υποβαθμισμένος». Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LiFO


Εξηγεί πώς ένας δίσκος με παραδοσιακή ελληνική μουσική βρέθηκε στην ελιτίστικη σκωτσέζικη εταιρεία Optimo Music, και μάλιστα χωρίς καν να το επιδιώξει.

«Πριν από ενάμιση χρόνο, όταν ετοίμαζα τα κομμάτια για την πτυχιακή μου, ήρθαν στην Αθήνα δυο κοπέλες από το Λονδίνο, γνωστές ενός φίλου μου, και βρέθηκαν στο σπίτι μου να τρώμε. Η μία ήταν μουσικός και η άλλη, η Κριστίν, DJ του NTS και ιδρύτρια της Weaponise Your Sound, της θυγατρικής εταιρείας της Optimo. Αφού φάγαμε, άκουσε η Κριστίν το "Περβόλι", της άρεσε και το ζήτησε για να το παίξει στην εκπομπή της. Μετά από σχεδόν έναν χρόνο μού ζήτησε να βγάλουν το άλμπουμ σε βινύλιο. Ήταν και τύχη μέσα σε όλα, γιατί δεν έψαξα ποτέ πού θα το έβγαζα. Μου έστειλε την πρότασή της και στις 13 Μαρτίου κυκλοφορεί χωρίς να χρειαστεί καν να ψάξω εταιρεία.

Να σου πω την αλήθεια, με φοβίζει λίγο το παραδοσιακό στην Ελλάδα, γιατί νιώθω ότι λογοκρίνεται πολύ πιο εύκολα. Και επειδή ξεκίνησα με βάση το τι είναι θεραπευτική μουσική, ουσιαστικά η έρευνά μου στο ριζίτικο και στο πώς τραγουδιέται μπορεί να θεωρηθεί επιφανειακή από έναν ειδήμονα. Όταν θέλω να προσεγγίσω και να φτιάξω κάτι κάνω έρευνα, αλλά θέλω να υπάρχει η αίσθηση του παιχνιδιού. Το να παίρνω πολύ στα σοβαρά τα πράγματα είναι κάτι που δεν με εκφράζει.


Γενικά, πάντως, θεωρώ ότι υπάρχει χώρος για την παραδοσιακή μουσική. Είναι σαν να υπάρχει μονίμως υλικό κάπου κι εσύ να μπορείς να πάρεις από αυτό και να το επαναπροσδιορίσεις, γιατί από μόνο του έχει μεγάλη ισχύ. Η δημοτική ποίηση και το τραγούδι και όλες οι μελωδίες έχουν από μόνα τους ισχύ. Όταν πας να προσεγγίσεις κάτι τέτοιο με τον δικό σου τρόπο, βάζοντας μέσα και τη δική σου ψυχοσύνθεση, λειτουργείς λίγο σαν ένα δοχείο. Και πάντα συγκινούμαι όταν ακούω παραδοσιακά τραγούδια, είτε είναι ένα ριζίτικο που το τραγουδάει κάποιος ακαπέλα, είτε παίζει ένα όργανο τραγουδώντας το. Νιώθω μια ανατριχίλα, ίσως επειδή έχω μεγαλώσει με τέτοια βιώματα.


Τα ριζίτικα που παίζω, όλο το άλμπουμ, είναι κάποιου είδους ιεροτελεστία κι έχω έναν συγκεκριμένο τρόπο που θέλω να τα παρουσιάσω στο μυαλό μου. Ιδανικά, θα ήθελα να το παρουσιάσω σε μουσεία, σε χώρους τέχνης, εκεί νομίζω ότι ταιριάζει, δεν ξέρω πόσο μπορεί να λειτουργήσει αλλού...»

 

Venus Volcanism - Σε ψηλό βουνό (The Eagle)

 

Venus Volcanism - Rizitiko (album sampler)

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αντώνης Μαρτσάκης: Ο Κρητικός σταρ της παραδοσιακής μουσικής που έκανε μόδα ξανά τα πανηγύρια

Μουσική / Αντώνης Μαρτσάκης: Ο Κρητικός σταρ της παραδοσιακής μουσικής που έκανε μόδα ξανά τα πανηγύρια

«Είμαι πολεμιστής και στη δουλειά μου και στην καθημερινότητά μου» δηλώνει ο Κρητικός μουσικός και εξηγεί πώς μελετά τα ριζίτικα, τι κερδίζει από τη ζωή σε ένα χωριό με 9 κατοίκους και γιατί είναι σημαντική η διάσωση της παράδοσης
M. HULOT
«Ηπειρώτικο Μοιρολόι»: μια κριτική ματιά στο βιβλίο του Κρίστοφερ Κινγκ

Βιβλίο / «Ηπειρώτικο Μοιρολόι»: μια κριτική ματιά στο βιβλίο του Κρίστοφερ Κινγκ

Ακολουθώντας τα ίχνη που άφησαν οι παραδοσιακοί οργανοπαίκτες Κίτσος Χαρισιάδης και Αλέξης Ζούμπας στα βουνά της Ηπείρου, σε ένα βιβλίο που έκανε μεγάλη εντύπωση τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αμερική
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ