Ο μπασίστας (τεχνικά μόνο – το μπάσο το χρησιμοποιούσε κυρίως ως αξεσουάρ ή ως φονικό όπλο όπως είχε κάνει εναντίον του γνωστού μουσικογραφιά Nick Kent) των Sex Pistols στη Νέα Υόρκη, στις 2 Φεβρουαρίου του 1979. Ούτε τέσσερις μήνες δεν είχαν ακόμα συμπληρωθεί από τον θάνατο της κοπέλας του, Νάνσι Σπάνγκεν, ενώ στον ίδιο τον Sid Vicious είχαν απαγγελθεί κατηγορίες για τη δολοφονία της στο μπάνιο της «σουίτας» που διατηρούσαν στο Chelsea Hotel. Σαράντα χρόνια μετά, παραμένει μυστήριο το τι ακριβώς συνέβη τότε στο Δωμάτιο 100 του θρυλικού ξενοδοχείου.
Ο Sid είχε γεννηθεί με το όνομα Τζον Σάιμον Ρίτσι και ήταν μόλις 21 όταν πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης (την οποία του είχε προμηθεύσει η «πρώην χίπισσα» μαμά του) κατά τη διάρκεια ενός πάρτι στο Γκρίνουιτς Βίλατζ του Μανχάταν, το οποίο είχε διοργανωθεί για να εορταστεί η αποφυλάκισή του από τις περιβόητες φυλακές του Riker's Island όπου είχε υποχρεωθεί να ακολουθήσει 55ημερο πρόγραμμα απεξάρτησης, το οποίο αποδείχτηκε εντελώς ανώφελο.
Ο Sid Vicious είχε κρατηθεί με την κατηγορία της επίθεσης με σπασμένο μπουκάλι μπύρας στον αδελφό της Πάτι Σμιθ, Τοντ, στο κλαμπ Hurrah, και ενώ ήταν έξω με αναστολή αναμένοντας την εκδίκαση της υπόθεσης της δολοφονίας της Νάνσι, στην οποία ήταν ο βασικός ύποπτος.
Η Νάνσι είχε βρεθεί μαχαιρωμένη στην κοιλιά στις 12 Οκτωβρίου 1978 αλλά το μοιραίο μακροβούτι του Sid στα σκληρά ναρκωτικά αμέσως μετά το πρόγραμμα απεξάρτησης του, διασφάλισε τη μη προσαγωγή του στο εδώλιο του κατηγορουμένου για τον δολοφονία της – παρότι ακόμα και σήμερα παραμένει ο βασικός ύποπτος.
Ο ίδιος εξάλλου είχε αρχικά ομολογήσει το έγκλημα, δηλώνοντας στους αστυνομικούς, «Εγώ το έκανα... επειδή είμαι ένα βρωμόσκυλο», στη συνέχεια όμως άλλαξε την κατάθεσή του, λέγοντας ότι την ώρα που συνέβη το κακό, αυτός κοιμόταν – βασικά είχε πέσει ξερός, γεγονός πολύ πιθανό αν υπολογίσει κανείς την ποσότητα βαρβιτουρικών (γύρω στις 30 ταμπλέτες του βαριού υπνωτικού Tuinal) που είχε καταναλώσει εκείνη τη νύχτα.
Κάποιοι πάντως έχουν κατά καιρούς υποστηρίξει τη θεωρία ότι το τραγικό επεισόδιο ήταν αποτέλεσμα μιας απόπειρας κοινής τους αυτοκτονίας – Ο Σιντ και η Νάνσι ως Ρωμαίος και Ιουλιέτα του πανκ - που στράβωσε άσχημα.
Υπάρχει επίσης και ένα άλλο σενάριο σύμφωνα με το οποίο ο δολοφόνος ήταν ένας σωματοφύλακας και ντίλερ ναρκωτικών ονόματι Rockets Redglare – πέθανε το 2001 – ο οποίος κατάφερε τη θανάσιμη μαχαιριά στη Νάνσι όταν εκείνη τον έπιασε να κλέβει λεφτά από τον κοιμώμενο Σιντ.
Ό,τι κι αν συνέβη στην πραγματικότητα, το ζεύγος είναι για πάντα μαζί στην αιωνιότητα, αχώριστοι στον θάνατο όπως η Κάθι και ο Χίθκλιφ, συνθήκη η οποία σαφώς ενισχύθηκε από την ταινία του Άλεξ Κοξ "Sid & Nancy" του 1986 με πρωταγωνιστές τον Γκάρι Όλντμαν και την Κλόε Γουέμπ. Η αφήγηση της ταινίας έγερνε προς την εκδοχή της ενοχής του Σιντ, αλλά δεν ξεκαθάριζε αν το μαχαίρωμα ήταν εσκεμμένο ή ατύχημα.
Η Νάνσι ήταν 20 χρονών όταν έχασε τη ζωή της και στα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει «ξεπετιέται» συνήθως ως ένα διαβρωτικό πρεζάκι, ως μια καιροσκοπική γκρούπι, ως κακά μαντάτα γενικώς για όποιον την πλησίαζε. Είναι για τους Pistols ότι η Γιόκο Όνο για τους Beatles και η Κόρτνεϊ Λαβ για τους Nirvana, σύμφωνα με μια συγκεκριμένη αντίληψη η οποία σίγουρα κρύβει και κάποιες ξεκάθαρες τάσεις μισογυνισμού.
Εκ των υστέρων πάντως, αποκαλύφθηκε ότι πιθανότατα έπασχε από έντονα ψυχιατρικά ζητήματα που δεν είχαν διαγνωστεί επισήμως. Στο βιβλίο απομνημονευμάτων που έγραψε η μητέρα της περιγράφεται γλαφυρά η ανησυχητική συμπεριφορά της μικρής Νάνσι που απειλούσε συχνά τα αδέλφια της ενώ κάποτε είχε επιτεθεί και στην μπέιμπι-σίτερ της με ψαλίδι.
Εν τέλει, η τραγική κατάληξη του Σιντ και της Νάνσι μοιάζει πιο πολύ όσο περνούν τα χρόνια με διδακτική ιστορία με ηθικό δίδαγμα παρά με μυθικό ρομάντζο. Ο μηδενισμός τους ήταν εξαρχής αδιέξοδο που κατέληγε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο στο Chelsea Hotel όπου σφραγίστηκε η συμφωνία αμοιβαίας (αυτό)καταστροφής τους.
Με στοιχεία από τον Independent
