H ραγδαία αύξηση των συλλογών εκθεμάτων του Μουσείου Μπενάκη αφενός και αφετέρου η επαύξηση των διαφόρων δραστηριοτήτων του, που ακολούθησε, επέβαλε την επέκταση των κτιριακών εγκαταστάσεων και τη δημιουργία πολλών παραρτημάτων. Ένα από αυτά, το αγαπημένο παιδί του αείμνηστου Άγγελου Δεληβορριά, είναι η Πινακοθήκη του Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα, η οποία ξανάνοιξε τις πύλες της για το κοινό μόλις το 2012.
Από το ισόγειο μέχρι τον τρίτο όροφο του κτιρίου εκτίθεται η πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία της Ελλάδας σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη εποχή, από το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και τη Μικρασιατική Καταστροφή μέχρι τις παραμονές της δικτατορίας του 1967, που αποτελεί ταυτόχρονα το κλίμα μέσα στο οποίο ο Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας έζησε και διαμόρφωσε τις καλλιτεχνικές του αντιλήψεις. Πρόκειται για την πρώτη στην Ελλάδα προσπάθεια να αποτυπωθεί συνθετικά η συνολική πνευματική δημιουργία, με την ανάδειξη της εσωτερικής διαλεκτικής σχέσης των ποικίλων εκφράσεων του ανθρώπινου πνεύματος.
Σύμφωνα με μαρτυρίες, την προηγουμένη ημέρα της αυτοκτονίας, ο Καρυωτάκης αγόρασε από ένα οπλοπωλείο ένα περίστροφο, με το οποίο επέστρεψε σε λίγες ώρες διαμαρτυρόμενος ότι είχε βλάβη, ενώ είχε ξεχάσει να βγάλει την ασφάλεια. Αυτό εξηγήθηκε ως πρόθεσή του να αυτοκτονήσει αυθημερόν. Το περίστροφο αυτό είναι τύπου Pieper Bayard 9mm.
Η καλλιτεχνική δημιουργία (ζωγραφική, γλυπτική, χαρακτική, μουσική, θέατρο, κινηματογράφος, φωτογραφία) συναντά την αρχιτεκτονική, την τέχνη του λόγου (πεζογραφία, ποίηση, φιλολογία, κριτική) αλλά και τον ιστορικό και φιλοσοφικό στοχασμό. Μέσα από έργα τέχνης, χειρόγραφα, εκδόσεις, φωτογραφίες και προσωπικά αντικείμενα διακοσίων ενός καλλιτεχνών και πνευματικών ανθρώπων ο επισκέπτης συμμετέχει σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο των ιδεών στην Ελλάδα του 20ού αιώνα.
Στον τρίτο όροφο, επίσης, εκτίθενται πίνακες, σχέδια, γλυπτά, σκηνικά, χειρόγραφα, εικονογραφημένες εκδόσεις, φωτογραφίες του ίδιου του Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα. Οι δύο επόμενοι όροφοι, οι οποίοι διατηρήθηκαν στην αρχική τους μορφή, επιτρέπουν στον επισκέπτη να γνωρίσει τον προσωπικό κόσμο του καλλιτέχνη και να περιηγηθεί στο ατελιέ του.
Μπορείς να περάσεις ατέλειωτες ώρες σκύβοντας πάνω από χειρόγραφα, προσωπικά αντικείμενα, φωτογραφίες, όλων των προσωπικοτήτων της γενιάς του '30. Ανάμεσά τους το πιστόλι με το οποίο έβαλε τέλος στη ζωή του ο Κώστας Καρυωτάκης στις 21 Ιουλίου 1928.
Δύο ώρες πριν από την αυτοκτονία του, περί τις 2:30 μ.μ., ο Καρυωτάκης πήγε στο παραλιακό καφενείο «Ο Ουράνιος Κήπος», όπου παρήγγειλε και ήπιε μια βυσσινάδα. Ο καφεπώλης παραξενεύτηκε τότε, γιατί ο ποιητής τού άφησε στο τραπέζι 75 δραχμές πουρμπουάρ, ενώ η τιμή του αναψυκτικού ήταν 5 δραχμές. Ζήτησε ένα τσιγάρο να καπνίσει και μια κόλλα χαρτί όπου έγραψε τις τελευταίες σημειώσεις του, οι οποίες βρέθηκαν στην τσέπη του και διασώθηκαν.
Στο τέλος των σημειώσεων αυτών έγραψε το ακόλουθο υστερόγραφο: «Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν διά θαλάσσης. Όλη νύχτα απόψε επί δέκα ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ήπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου».
Σύμφωνα με μαρτυρίες, την προηγουμένη ημέρα της αυτοκτονίας, ο Καρυωτάκης αγόρασε από ένα οπλοπωλείο ένα περίστροφο, με το οποίο επέστρεψε σε λίγες ώρες διαμαρτυρόμενος ότι είχε βλάβη, ενώ είχε ξεχάσει να βγάλει την ασφάλεια. Αυτό εξηγήθηκε ως πρόθεσή του να αυτοκτονήσει αυθημερόν. Το περίστροφο αυτό είναι τύπου Pieper Bayard 9mm.
Τελικά, στις 21 Ιουλίου 1928, το απόγευμα, στις 4:30 μ.μ., και σε ηλικία μόλις 32 ετών, ο Κώστας Καρυωτάκης περπάτησε από το καφενείο προς τη θέση Βαθύ της Μαργαρώνας, μια απόσταση περίπου 400 μέτρων. Ξάπλωσε κάτω από έναν ευκάλυπτο και αυτοκτόνησε με πιστόλι στην καρδιά.
Η τότε Χωροφυλακή τράβηξε φωτογραφία του πτώματος, η οποία έχει δημοσιευτεί και τον δείχνει κουστουμαρισμένο, με ψαθάκι, και με το χέρι με το πιστόλι στο στήθος. Στη θέση αυτή βρίσκεται σήμερα το στρατόπεδο των καυσίμων της 8ης Μεραρχίας Πεζικού και υπάρχει εκεί αναμνηστική μαρμάρινη επιγραφή που τοποθέτησε η Περιηγητική Λέσχη Πρέβεζας το 1970. Η πινακίδα γράφει: «Εδώ, στις 21 Ιουλίου 1928, βρήκε τη γαλήνη με μια σφαίρα στην καρδιά ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης».
Το συγκεκριμένο όπλο ΔΕΝ είναι περίστροφο (ή ρεβόλβερ), αλλά πιστόλι.
Τα περίστροφα είναι όπλα χειρός στα οποία οι σφαίρες περιέχονται σε περιστρεφόμενο-κυλινδρικό θάλαμο βολίδων (εξού και περί-στροφο).
Στα πιστόλια (όπως το συγκεκριμένο της φωτογραφίας), η θαλάμη βολίδων (γεμιστήρας) είναι ενσωματωμένη στην κάννη, συγκεκριμένα, εσωτερικά και κατά ύψος της χειρολαβής.