O νονός, ο γονιός, ο παπάς, ο νεκροθάφτης. Το υπουργείο Παιδείας, το υπουργείο Υγείας, το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Η Ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων, η τράπεζα στη γωνία, το μηχάνημα ανάληψης, το μηχάνημα ανάνηψης. Ο γιατρός και ο Χριστός. Η Χονολουλού και η Κινέτα. Ο χειμώνας και το καλοκαίρι. Η σπιτονοικοκυρά και ο Ριχάρδος/αγορά χρυσού. Οι πρώην, οι νυν, η προϊσταμένη, ο βαθμολογητής των Πανελλαδικών, ο διαιτητής, ο επόπτης γραμμών. Ο στρατός, η αστυνομία πόλεων, το Πρωτοδικείο, το Ερωτοδικείο. Η λέιζερ αποτρίχωση και η ενυδάτωση προσώπου-σώματος. Τα παιδιά και τα σκυλιά. Το κόμμα και το πτώμα. Ο οδηγός του ΚΤΕΛ κι ο οδηγός των ψυχών. Ο Άγγελος κι ο Σατανάς, η Ευρώπη κι η Ασία, η Δύση κι η Ανατολή, το βουνό και η θάλασσα. Η Δόξα εν Υψίστοις και η Δόξα Δράμας.
Όλοι αυτό το σώμα ζητούν να κάνουν δικό τους.
Να το γεννήσουν, να το βαφτίσουν, να το σώσουν, να το θάψουν, να το πηδήξουν, να το τιμωρήσουν, να το βραβεύσουν, να το συνταξιοδοτήσουν, να το αποτριχώσουν, να το ενυδατώσουν.
Όλοι αυτό το σώμα διεκδικούν με νύχια και με δόντια, με χάδια και με κλωτσιές.
Αυτό το σώμα που τελικά τους την φέρνει μ' ένα ψιλοκρεμαστό απ' το πουθενά κι αποφασίζει να κάνει του κεφαλιού του.
