Μπραντ Πιτ: «Στα ‘90s κρυβόμουν και κάπνιζα διαρκώς μπάφους»

Μπραντ Πιτ: «Στα ‘90s κρυβόμουν και κάπνιζα διαρκώς μπάφους» Facebook Twitter
φωτο: Jack Davison / The New York Times
1

«Έχεις πάρει LSD;», ρωτά σε κάποια στιγμή ο δημοσιογράφος τον Μπραντ Πιτ στη συνέντευξη που έγινε στο πλαίσιο του ετήσιου αφιερώματος του New York Times Magazine στις κορυφαίες ερμηνείες της χρονιάς – εν προκειμένω για τους ρόλους του στο «Κάποτε...στο Χόλιγουντ» και στο "Ad Astra".

Η ερώτηση έχει να κάνει με τις αποκαλυπτικές και «αναθεωρητικές» σκηνές στο τέλος της ταινίας του Ταραντίνο όπου ο χαρακτήρας που υποδύεται βρίσκεται τριπαρισμένος ενώπιον των επίδοξων σφαγέων της Σάρον Τέιτ τον Αύγουστο του 1969. «Ναι, φυσικά», απαντά υπομειδιώντας ο ηθοποιός, «και τώρα που μιλάμε έχω πάρει μια μικρή δόση» (το microdosing είναι πολύ της μόδας στην Αμερική τα τελευταία χρόνια). Στη συνέντευξη, μιλά επίσης, με τον ώριμο αυθορμητισμό που τον χαρακτηρίζει εσχάτως στο δημόσιο λόγο του, για το πρώτο μισό της καριέρας του, για τις ανασφάλειες που τον έτρωγαν και για τον ρόλο του Αχιλλέα στην «Τροία», όταν αποφάσισε ότι δεν θέλει πλέον να συμμετέχει σε τόσο εμπορικές παραγωγές...

«Στους 12 Πίθηκους ήμουν καλός μόνο στη μισή ταινία»

«Λένε ότι η κάμερα δεν ψεύδεται, αν και δεν είμαι βέβαιος ότι αυτό είναι αλήθεια. Έχω δει ανθρώπους να είναι ψεύτικοι στην κάμερα και το αποτέλεσμα να μοιάζει ελκυστικό. Είναι κάποιες μέρες που πνίγεσαι στο γύρισμα. Προσπαθείς να βγεις στην επιφάνεια αλλά δεν μπορείς. Σίγουρα το έχω κάνει κι εγώ, ειδικά τα πρώτα 15 χρόνια της καριέρας μου. Ακόμα και στους '12 Πίθηκους' [ταινία για την οποία είχε κερδίσει υποψηφιότητα για Όσκαρ β' ανδρικού ρόλου], τα είχα καταφέρει στο πρώτο μισό της ταινίας και στο δεύτερο έμοιαζα κάπως σα να περιφέρω την πατέντα της αρχικής έμπνευσης. Με είχε ενοχλήσει πολύ αυτό τότε.

«Μετά την Τροία πήρα τη συνειδητή απόφαση να γίνω πιο εκλεκτικός στις επιλογές μου»

Δεν ήταν ακριβώς η «Τροία» που με έκανε να αναθεωρήσω εντελώς την προσέγγιση μου στην επιλογή ρόλων, αλλά τότε ήταν που αποφάσισα να ακολουθήσω στο εξής το ένστικτο μου. Είχα αποσυρθεί από μια άλλη παραγωγή και όφειλα μια ταινία στο στούντιο, οπότε δέχτηκα να παίξω τον Αχιλλέα στην 'Τροία'. Δεν ήταν κάτι οδυνηρό, απλά συνειδητοποίησα ότι ο τρόπος αφήγησης της ταινίας δεν μου άρεσε και στο μέλλον θα προτιμούσα να αποφεύγω τέτοιες παραγωγές. Έκανα κι εγώ τα δικά μου λάθη σ΄ εκείνη την ταινία, αλλά αυτό που προσπαθώ να πω για την «Τροία» είναι δεν μπορούσα να βγάλω τον εαυτό μου από το μέσο του κάδρου. Η αλήθεια είναι ότι είχα κακομάθει από τις ταινίες του Ντέιβιντ Φίντσερ. Δεν υπαινίσσομαι τίποτα αρνητικό για τον [σκηνοθέτη της 'Τροίας'] Βόλφγκανγκ Πίτερσεν. Το "Das Boot" ('Το Υποβρύχιο') ανήκει στις μεγάλες ταινίες όλων των εποχών. Αλλά κάθε λήψη της «Τροίας» ήταν σα να σου λέει ιδού ο ήρωας! Κανένα μυστήριο. Τότε ήταν που πήρα τη συνειδητή απόφαση να γίνω πιο εκλεκτικός στις επιλογές μου...».

Τριπαρισμένος κάποτε...στο Χόλιγουντ

«Ο Κουέντιν [Ταραντίνο] είχε την ιδέα του τσιγάρου με το LSD λίγο πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα [του 'Κάποτε...στο Χόλιγουντ']. Είχαμε ήδη διαβάσει το σενάριο όταν μου είπε 'θα είσαι τριπαρισμένος σ' εκείνη τη σκηνή'. 'Τέλεια!' του αποκρίθηκα. Θα μπορούσε πάντως να λειτουργεί η σκηνή με τον ίδιο τρόπο σχεδόν και χωρίς το LSD. Ο Κλιφ θα το έβρισκε ξεκαρδιστικό να εμφανίζονται ξαφνικά σε ένα νορμάλ βράδι αυτά τα φρικαρισμένα άτομα σπίτι του. Έτσι κι αλλιώς, αυτό που ένιωθε ήταν το αντίθετο του φόβου. Απλά με το LSD όλα ήταν πιο έντονα, ακόμα και το χιούμορ.

Μπραντ Πιτ: «Στα ‘90s κρυβόμουν και κάπνιζα διαρκώς μπάφους» Facebook Twitter
φωτο: Jack Davison / The New York Times

«Πέρασα τα 90's κρυμμένος και καπνίζοντας διαρκώς μπάφους»

Το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του '90 το πέρασα απομονωμένος και καπνίζοντας διαρκώς μπάφους. Ειλικρινά, δεν ένιωθα καθόλου άνετα τότε με όλη αυτή την δημοσιότητα. Ώσπου έφτασε κάποια στιγμή που συνειδητοποίησα ότι κρατούσα τον εαυτό μου φυλακισμένο. Τώρα πια, απλά βγαίνω έξω και ζω τη ζωή. Αυτό που κατάλαβα όταν σταμάτησα να κρύβομαι και επέστρεψα στον κόσμο είναι ότι σ΄ αυτή τη δουλειά έχεις την δυνατότητα να κάνεις κάποιον να νοιώθει καλά έστω για μια στιγμή. Δεν εννοώ ότι αγγίζω τους ανθρώπους με το μεγαλείο μου. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι έχω την ευκαιρία να φωτίσω λίγο τη μέρα κάποιου που επέλεξε να δει μια ταινία μου. Αυτό είναι σπάνιο πράγμα.

Με στοιχεία από The New York Times

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Οθόνες / 6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βίκι Κριπς στη LIFO: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Οθόνες / Βίκι Κριπς: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Η ηθοποιός που στάθηκε σαν ίση προς ίσο απέναντι σε ολόκληρο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις μιλάει στη LiFO σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με αφορμή την κυκλοφορία του «Hot Milk», που συμπεριλαμβάνει γυρίσματα στη χώρα μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο ξεχασμένος απαγωγέας Τόνι Κυρίτσης, που ενέπνευσε τον Γκας Βαν Σαντ για το Dead Man's Wire

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Dead Man’s Wire»: Η χλιαρή επιστροφή του Γκας βαν Σαντ

Μετά από πέντε χρόνια ο Αμερικανός σκηνοθέτης επανέρχεται με την ξεχασμένη ιστορία ενός απαγωγέα, κάνοντας μια βιογραφία με νόημα, που όμως δεν προσθέτει κάτι στη φιλμογραφία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, η επιστροφή του Ντάρεν Αρονόφσκι, η καλύτερη ταινία του Κουροσάβα σε επανέκδοση και το τέταρτο μέρος της σειράς ταινιών θρίλερ «Το Κάλεσμα» – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Έκκληση από τους συντελεστές της ταινίας της Κάουτερ Μπεν Χάνια να σταματήσουν επιτέλους οι δολοφονίες παιδιών στη Γάζα, με αφορμή το σπαρακτικό τηλεφώνημα της 6χρονης Παλαιστίνιας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια