Mέσα στο σπίτι του Κώστα Ταχτσή, που έχει γίνει αποθήκη και κοτέτσι Facebook Twitter
Στον τοίχο κρέμεται μέχρι σήμερα μια μικρή εικόνα του Χριστού... Φωτ.: Χρήστος Παρίδης / LIFO

Mέσα στο σπίτι του Κώστα Ταχτσή, που έχει γίνει αποθήκη και κοτέτσι

3

Δεν ήταν η πρώτη φορά που τα βήματα μου με οδηγούσαν μέχρι τον Κολωνό και συγκεκριμένα έξω από τη μονοκατοικία της οδού Τυρνάβου, το τελευταίο σπίτι του συγγραφέα Κώστα Ταχτσή, εκεί όπου βρέθηκε νεκρός, μάλλον θύμα ανεξιχνίαστου μέχρι σήμερα φόνου, τον Αύγουστο του 1988. Αφημένο στην τύχη του και στη φθορά του χρόνου, σε πλήρη εγκατάλειψη, αλλά και ανεκμετάλλευτο, το έβρισκα πάντα κλειδαμπαρωμένο με μια μεγάλη κλειδαριά στην είσοδο. Καθώς δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα των κληρονόμων για να συντηρηθεί, όπως μου έχει εκμυστηρευτεί η ανιψιά του Έλλη Αρτέμη-Ταχτσή, πουλήθηκε μετά τον θάνατο του σε ανθρώπους που σκόπευαν να το εκμεταλλευτούν αλλά όχι να το κατοικήσουν. Η συμπαθητική αυτή παλιά κατοικία μου ασκούσε ανέκαθεν ιδιαίτερη γοητεία. Σχετικά πρόσφατα προσπάθησα να πείσω έναν  φίλο εικαστικό, που ζει στο εξωτερικό και έψαχνε σπίτι με ιδιόρρυθμη και πρωτότυπη ταυτότητα, να το αγοράσει, αλλά ανατρίχιασε και μόνο που το άκουσε! «Εκεί που έγινε φόνος; Τρελάθηκες;» μου είπε. 

Όπως και να χει, κάθε φορά που βρίσκομαι απ’ έξω μου έρχονται μνήμες από την μοναδική φορά που βρέθηκα μέσα σε αυτό, δύο μήνες πριν τη δολοφονία εκείνο το μακρινό πια καλοκαίρι του ‘88, χάρη σε μια κοινή τότε φίλη με τον συγγραφέα η οποία με πήρε μαζί της σε μια της επίσκεψη στον άνθρωπο που για τη γενιά μου θεωρούταν, λόγω του «Τρίτου στεφανιού», αλλά κυρίως λόγω της περιπετειώδους και συναρπαστικής του ζωής, περίπου «θρύλος».Τουλάχιστον για μια μερίδα φιλότεχνων και ονειροπόλων νέων της εποχής. Προσωπικά θεωρούσα ότι «Τα ρέστα» όσο και «Η γιαγιά μου η Αθήνα» με είχαν καθορήσει ακόμα και για την μετέπειτα επιλογή μου να δημοσιογραφήσω.

Mέσα στο σπίτι του Κώστα Ταχτσή, που έχει γίνει αποθήκη και κοτέτσι Facebook Twitter
Το σπίτι της οδού Τυρνάβου στον Κολωνό, σήμερα. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

 

Mέσα στο σπίτι του Κώστα Ταχτσή, που έχει γίνει αποθήκη και κοτέτσι Facebook Twitter
Ο Ταχτσής στο σπίτι του Κολωνού
Mέσα στο σπίτι του Κώστα Ταχτσή, που έχει γίνει αποθήκη και κοτέτσι Facebook Twitter
Πλήθος λογαριασμών στα κάγκελα της πόρτας... Φωτ.: Χρήστος Παρίδης / LIFO

Ένας φόβος με έπιασε καθώς διέσχιζα το μέρος, όχι μην μπει κανένας, αλλά συνειδητοποιώντας αίφνης ότι βρισκόμουν όχι απλώς στο σπίτι του Ταχτσή αλλά ακριβώς εκεί που δολοφονήθηκε, εκεί που έγινε ένα από τα πιο πολύκροτα φονικά της μεταπολιτευτικής ιστορίας της Αθήνας.



Από κοντά ο Ταχτσής ήταν ένας θησαυρός εξιστόρησης εμπειριών και αδιανόητων περιπετειών. Καταρχάς ευχάριστος άνθρωπος, αλλά συγχρόνως απαιτητικός στη διατύπωση των σκέψεων του, μετρούσε κάθε λέξη που έλεγε, ήθελε να είναι ακριβής και να μην φλυαρεί χωρίς λόγο. Αναφέρθηκε στα ταξίδια της νιότης του αλλά και τα πιο πρόσφατα, έλεγε ότι ενώ αγαπούσε την Νέα Υόρκη και την Αμερική δεν θέλησε ποτέ να ταξιδεύσει στην Νότιο Αμερική, την έβρισκε απάνθρωπη όπου μόνο οι πολύ πλούσιοι είχαν δικαιώματα.

Μας κοκορεύτηκε για έναν εντυπωσιακό νέο που είχε αλιεύσει τα προηγούμενα βράδια – όλοι γνώριζαν ότι τις νύχτες εκδιδόταν ως τραβεστί, είχε προ πολλού παύσει να είναι μυστικό, έδειχνε χορτασμένος, γεμάτος από τη ζωή, και σαν σκανταλιάρικο παιδί μας ξεφούρνισε αρκετά κουτσομπολιά για πρόσωπα της εποχής –Μελίνα, Κακογιάννη, Χατζιδάκι, Καραμανλή και δεν θυμάμαι ποιους άλλους. Κάποια στιγμή μας άνοιξε το περίφημο φωτογραφικό του άλμπουμ με φωτογραφίες γυμνών αντρών βγαλμένες με μηχανή πολαρόιντ που έβγαζε ο ίδιος. «Στάσου να σας βγάλω μία» είπε και κλικ, αμέσως να μια πολαρόιντ των δυο του επισκεπτών. Το άλμπουμ εκείνο μαζί με τη φωτογραφία μας, μετά το φονικό, θα κατέληγε στα χέρια της αστυνομίας.

 

Mέσα στο σπίτι του Κώστα Ταχτσή, που έχει γίνει αποθήκη και κοτέτσι Facebook Twitter
Φωτ.: Χρήστος Παρίδης / LIFO
Mέσα στο σπίτι του Κώστα Ταχτσή, που έχει γίνει αποθήκη και κοτέτσι Facebook Twitter
Το εσωτερικό του σπιτιού σήμερα. Φωτ.: Χρήστος Παρίδης / LIFO

 

Λίγο αργότερα μεταφερθήκαμε στην κρεβατοκάμαρα του να παρακολουθήσουμε ποδόσφαιρο, το οποίο του άρεσε πολύ. «Είναι από τις λίγες αντρικές συνήθειες που κρατάω» μας είπε.  Κι ενώ είχε απλωθεί στο κρεβάτι του κάτω από ένα μεγάλο έργο του Φασιανού, έκανα το λάθος να τον ρωτήσω γιατί δεν έγινε ποτέ η μεταφορά του «Στεφανιού» στη μεγάλη οθόνη. Έχοντας λείψει πολλά χρόνια στο εξωτερικό δεν είχα ιδέα για όλα όσα είχαν συμβεί και τους λόγους που ακυρώθηκε η παραγωγή από τον Αγγελόπουλο κι έτσι  με αγνόησε παντελώς, δεν μου απάντησε, και συνέχισε να βλέπει το ματς. Μάλλον θα έλεγα ότι ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από την «αδιακρισία» μου. Ο μέχρι εκείνη τη στιγμή ευγενικός κύριος έγινε ξαφνικά κάπως στριφνός και δηκτικός. Ξεπροβοδίζοντάς μας μου είπε «Μπορείς να λες ότι με γνώρισες» και μου ευχήθηκε να καταφέρω να κάνω κάτι στη ζωή μου. Η συνάντησή μου εκείνη με έναν προσωπικό μου μύθο παρέμεινε ανεξίτηλη στην μνήμη μου έκτοτε.  Το πρωινό της Δευτέρας 29 Αυγούστου 1988, μόλις δύο μήνες μετά, που αντίκρισα τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων όπου με μεγάλους τίτλους ανακοίνωναν τη δολοφονία του από άγνωστο πρόσωπο, βρισκόμουν στα Χανιά διακοπές. Είχε συμβεί ξημερώματα Παρασκευής 26 Αυγούστου. 

 

Τα λίγα πράγματα που τυχαίνει να γνωρίζω σχετικά με το σπίτι είναι ότι το είχε αγοράσει ένα χρόνο πριν το θάνατό του στη λαϊκή γειτονιά του Κολωνού γιατί, όπως έλεγε, του θύμιζε τα παιδικά του χρόνια. Πράγματι η οδός Τυρνάβου δεν απέχει και πολύ από την κατοικία της οδού Λεωνίδου στο Μεταξουργείο που ζούσε με τη γιαγιά του τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Αθήνα. Βέβαια ήταν και πολύ κοντά στις πιάτσες του έρωτα γύρω από την οδό Αθηνάς και τον Σταθμό Λαρίσης που αναζητούσε τους πελάτες του.

Είχε μεταφέρει τα δικαιώματα του «Τρίτου στεφανιού» από τον Ερμή, όπου είχε κάνει μεγάλη επιτυχία, στον Εξάντα της Μάγδας Κοτζιά και είχε αμειφθεί γενναιόδωρα. Με εκείνα τα χρήματα το είχε αποκτήσει και είχε πληρώσει το κόστος των 5,5 εκατομμυρίων δραχμών. Δεν ήταν μεγάλο αλλά καλόγουστο, με ένα κεντρικό σαλονάκι και γραφείο, κρεβατοκάμαρα, μια μικρή εσωτερική αυλή πίσω.

Θυμάμαι να παρατηρώ πίσω του στη βιβλιοθήκη ένα ντοσιέ με τίτλο «Το φοβερό βήμα». Τότε δεν ήξερα ακόμα ότι επρόκειτο για την αυτοβιογραφία που ετοίμαζε. Λένε ότι αυτό είχε σαν στόχο ο δολοφόνος του, αν και το μόνο που πιστοποιήθηκε ότι έλειπε ήταν ένα βίντεο. Όντως ο τελευταίος επισκέπτης είχε πετάξει τα πάντα στο πάτωμα πριν φύγει. 

 

Στο εσωτερικό του σπιτιού κυριαρχούσε το λευκό χρώμα ενώ μια σειρά από όμορφα αντικείμενα κοσμούσαν τα τραπεζάκια, και στους τοίχους ήταν κρεμασμένα έργα τέχνης κυρίως διάσημων φίλων του όπως του Αλέξη Ακριθάκη και του Αλέκου Φασιανού. Όταν έγινε ο φόνος σκέφτηκα ότι θα ήταν φυσικό για κάποιο εγκληματικό στοιχείο να θεωρήσει το σπίτι κατοικία πλούσιου ανθρώπου, γιατί πράγματι δεν θύμιζε καθόλου την αισθητική της λαϊκής περιοχής όπου βρισκόταν. Εφόσον δεν ήταν φόνος προμελετημένος όπως ακούστηκε εκείνη την εποχή, είτε από εχθρούς του είτε από σημαντικά πρόσωπα των οποίων  θιγόταν η υπόληψη στο βιβλίο που έγραφε. 

 

Mέσα στο σπίτι του Κώστα Ταχτσή, που έχει γίνει αποθήκη και κοτέτσι Facebook Twitter
Η αυλή. Από ένα κλειδωμένο εσωτερικό δωμάτιο που πιθανότατα λειτουργεί ως κοτέτσι, ακούς κακαρίσματα από κότες. Φωτ.: Χρήστος Παρίδης / LIFO
Mέσα στο σπίτι του Κώστα Ταχτσή, που έχει γίνει αποθήκη και κοτέτσι Facebook Twitter
Ο σομιές του κρεβατιού του στην αυλή... Φωτ.: Χρήστος Παρίδης / LIFO

 

Μια από τις τελευταίες μέρες του 2019 λοιπόν, αποφάσισα να κατηφορίσω προς τον Κολωνό, μέχρι που βολτάροντας αμέριμνα, βρέθηκα  για μια ακόμα φορά –σχεδόν- τυχαία έξω από το «στοιχειωμένο» σπίτι. Και για πρώτη φορά βρήκα την κλειδαριά ξεκλείδωτη! Δεν το σκέφτηκα ούτε λεπτό, έσπρωξα την πόρτα και μπήκα μέσα κατευθείαν. Μπαίνοντας αριστερά, η κρεβατοκάμαρα όπου βρέθηκε νεκρός ο συγγραφέας, είχε λουκέτο. Ίσως να μην ήταν λουκέτο (από την ταραχή μου δεν πρόσεξα καλά) παρά ένα σύρμα αλλά δεν έκανα απόπειρα να το λύσω.

Προχώρησα μέσα προσπαθώντας να θυμηθώ το χώρο. Δεξιά βρισκόταν το μικρό σαλόνι που συνδεόταν με το γραφείο, το δάπεδο με άσπρα και μαύρα πλακάκια παραμένει το ίδιο, μόνο που τώρα  το κατακλύζουν σωροί από κομμένους κορμούς δέντρων  γιατί προφανώς οι ιδιοκτήτες του το χρησιμοποιούν ως αποθηκευτικό χώρο. Ο ίδιος εκείνος χώρος με τα βιβλία και τα έργα τέχνης που επισκεπτόντουσαν λογοτέχνες και διάσημοι καλλιτέχνες. Παρατήρησα στον τοίχο  μια αγιογραφία.

Ένας φόβος με έπιασε καθώς διέσχιζα το μέρος, όχι μην μπει κανένας, αλλά συνειδητοποιώντας αίφνης ότι βρισκόμουν όχι απλώς στο σπίτι του Ταχτσή αλλά ακριβώς εκεί που δολοφονήθηκε, εκεί που έγινε ένα από τα πιο πολύκροτα φονικά της μεταπολιτευτικής ιστορίας της Αθήνας ― αν και επαναλαμβάνω, ο φόνος δεν έχει εξιχνιαστεί ούτε η αστυνομία έχει επιβεβαιώσει κάτι τελικό. 

Mέσα στο σπίτι του Κώστα Ταχτσή, που έχει γίνει αποθήκη και κοτέτσι Facebook Twitter
ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ: Η ΕΥΔΑΠ εξακολουθεί να στέλνει το λογαριασμό στον Κώστα Ταχτσή, 32 χρόνια μετά το θάνατό του. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO


Αριστερά στο βάθος έχουν ρίξει τον τοίχο και το εσωτερικό γίνεται ένα με την πίσω αυλή σαν αυτές που ανέκαθεν υπήρχαν σε όλες τις παλιές μονοκατοικίες της περιοχής. Στην μία πλευρά ακουμπισμένο ένα τσίγκινο σομιέ κρεβατιού. Άραγε να είναι εκείνο επάνω στο οποίο βρέθηκε το νεκρό κορμί του; Στον απέναντι τοίχο φαίνεται το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας. Πίσω από τα πατζούρια ένας θόρυβος, σαν κακαρίσματα κότας. Δεν είχα το κουράγιο να μείνω να διερευνήσω περισσότερο. Άλλωστε τα ξύλα εμπόδιζαν να προχωρήσω στο πίσω μέρος όπου βρίσκονταν το μπάνιο και η κουζίνα. Έβγαλα μερικές φωτογραφίες με το κινητό μου. Βγαίνοντας στο μικρό δρομάκο, κανένας δεν κυκλοφορούσε, κανένας δεν με αντιλήφτηκε. Τραβώντας να κλείσω την εξώπορτα παρατήρησα ότι έχουν συσσωρευτεί με τον καιρό πολλοί λογαριασμοί. Πλησιάζω και διαβάζω έναν φάκελο της ΕΥΔΑΠ: Προς ΤΑΧΤΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ. Κι έχουν περάσει περισσότερο από 30 χρόνια! 

Mέσα στο σπίτι του Κώστα Ταχτσή, που έχει γίνει αποθήκη και κοτέτσι Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO
Βιβλίο
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κώστας Ταχτσής: ο συγγραφέας του Τρίτου Στεφανιού, ένας ιδιοφυής και αντισυμβατικός άνθρωπος

Σαν Σήμερα / Κώστας Ταχτσής: ο συγγραφέας του Τρίτου Στεφανιού, ένας ιδιοφυής και αντισυμβατικός άνθρωπος

Σαν σήμερα το 1988 βρίσκεται άγρια δολοφονημένος. Το έγκλημα παραμένει μέχρι σήμερα ανεξιχνίαστο. Ο σκηνοθέτης Τάκης Σπετσιώτης μιλά στο Lifo.gr για το τηλεοπτικό αφιέρωμα που ετοιμάζει για τον μεγάλο συγγραφέα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κώστας Ταχτσής: Η ανά τον κόσμο περιπλάνηση και η ελληνική γειτονιά ως «καταραμένες αντιφάσεις»

Σαν σήμερα / Κώστας Ταχτσής: Η ανά τον κόσμο περιπλάνηση και η ελληνική γειτονιά ως «καταραμένες αντιφάσεις»

«Έφευγα, γιατί ασφυκτιούσα στην Ελλάδα της δεκαετίας του '50 – πνευματικά, κοινωνικά, πολιτικά, σεξουαλικά. Αν δεν είχα φύγει δεν θα είχα γράψει ποτέ Το Τρίτο Στεφάνι».
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέφαν Τσβάιχ

Το πίσω ράφι / Σε πείσμα όσων περιφρόνησαν τα έργα του Τσβάιχ, η απήχησή τους ακόμα να κοπάσει

Οι ήρωες του Αυστριακού συγγραφέα ταλανίζονται συνήθως από μια αβάσταχτη εσωτερική πίεση, αντικατοπτρίζοντας τη δική του πεισιθάνατη διάθεση. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση αποπνέει η συλλογή διηγημάτων του «Αμόκ».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Βιβλίο / Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Πέντε αποκαλυπτικά βιβλία για τις γυναίκες με καρκίνο, για τον κόσμο, τα σκουπίδια ακόμα και για τη μακρινή Ιαπωνία ξεχωρίζουν ανάμεσα στις εκδόσεις της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και ενδιαφερόντων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Θανάσης Τριαρίδης: Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι

Βιβλίο / Θανάσης Τριαρίδης: «Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι»

Έγινε αντιρρησίας συνείδησης, γιατί πιστεύει ότι ο στρατός είναι μια δοξολογία εκμηδένισης του άλλου. Άφησε τη Θεσσαλονίκη επειδή τον έπνιγε ο εθνοφασισμός της. Στην Αντίς Αμπέμπα υιοθέτησε την κόρη του, Αργκάνε. Ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Αφρικής», Θανάσης Τριαρίδης, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ