Για μία λαϊκή κουλτούρα, ο δρόμος ενάντια στην περιφρόνηση
"Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία"
*
"Μπροστά στις πνιγμένες κραυγές μιας αγνοημένης Γαλλίας, η ομάδα μας ξεκίνησε να συλλέγει, να ταξινομεί, να αρχειοθετεί και να διαδίδει την ηχώ των μηνυμάτων που αναγράφονται σε κάθε κίτρινο γιλέκο. Κι επειδή καμία βία δεν θα έπρεπε να αντιταχθεί σε αυτή τη λαϊκή έκφραση, καταβάλλουμε τα κέρδη της εργασίας μας στους τραυματισμένους διαδηλωτές, καθώς και στα συλλογικά υπερασπιστικά ταμεία." Plein le dos
"Ειρήνη, Ελευθερία - Τιμή στους γενναίους"
Το κίτρινο γιλέκο, φυλαχτό της λαϊκής κουλτούρας
*
Το Plein le dos [διπλό λογοπαίγνιο: γεμάτη η πλάτη (με μηνύματα), δηλαδή "μπουχτίσαμε" - σ.σ.] είναι ένα καλλιτεχνικό και ακτιβιστικό εγχείρημα. Η ιδέα ήρθε από μόνη της παρατηρώντας τα μηνύματα που εμφανίστηκαν στις πλάτες των γιλέκων κατά τη διάρκεια των παρισινών διαδηλώσεων. Διηγούνταν κάτι πολύ διαφορετικό από αυτά που ανέφεραν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης για τα Κίτρινα Γιλέκα. Οργισμένα μηνύματα, κάποιες φορές και χοντροκομμένα, από ανθρώπους που ζητούσαν απλώς να μπορούν να ζήσουν με τον μισθό τους. Νοσηλεύτριες, δάσκαλοι, φροντιστές, οικιακοί βοηθοί, εργάτριες... Μηνύματα για την οικολογία, πολιτικά και χειραφετικά αποσπάσματα, λογοτεχνικές αναφορές, σχέδια, καρικατούρες, ποίηση, χιούμορ ... Την ώρα που ακούγαμε για λίστες διεκδικήσεων, για εθνική συζήτηση, που μερικοί έλεγαν ότι δεν επρόκειτο παρά μόνο για ένα κίνημα μοχθηρών αναλφάβητων, μας φάνηκε απαράιτητο να δείξουμε αυτό που βλέπαμε: την πραγματικότητα στο πεδίο.
Η συντακτική μας χάρτα είναι απλή: δεν θα είχαμε δημοσιεύσει μηνύματα μίσους αν τα είχαμε δει, ή αν τα είχαμε λάβει. Δεν συνέβη.
Η βασική ιδέα ήταν να συγκεντρωθούν φωτογραφίες με τις πλάτες των κίτρινων γιλέκων σε όλη τη Γαλλία, ήδη από την Πράξη 1, να τις εκθέσουμε, να τις αρχειοθετήσουμε, για να δημιουργήσουμε μια λαϊκή μνήμη ...
Αυτή η συλλογή είναι μια απάντηση στην ρητορική του μίσους.
Plein le dos
*
Από τον Νοέμβρη του 2018, το κίτρινο γιλέκο έχει γίνει το σύμβολο του αγώνα, το φυλαχτό του. Αποφέρει δύναμη σε όσους το φορούν και προκαλεί εφιάλτες στην κυβέρνηση. Στο πίσω μέρος του γιλέκου, ο καθένας, η καθεμία, διηγείται την καθημερινή επιβίωση, την εργασία, την αστυνομική βία, τις ελπίδες για την αλλαγή, για την επανάσταση. Αστεία, βρισιές, τραγούδια, και τσιτάτα. Μία λαϊκή κουλτούρα, περήφανη και συντροφική, επιβάλλεταιι απέναντι στην συνήθη εκμετάλλευση και την ταξική περιφρόνηση. Αυτό το βιβλίο προτείνει μία επιλογή από 365 πλάτες γιλεκών. Δημιουργήθηκε χάρη στην συλλογικότητα Plein le dos, η οποία συγκεντρώνει χιλιάδες φωτογραφίες από την αρχή του κινήματος. Τα κέρδη θα διατεθούν σε ταμεία αλληλεγγύης προς όφελος των τραυματιών και των κατηγορουμένων.
Εκδόσεις du Bout de la ville
Plein le dos, 365 gilets jaunes, Νοέμβρης 2018 – Οκτώβρης 2019, collectif Plein le dos, éditions du Bout de la ville, Ιανουάριος 2020, 372 σελ., 20 €.
Μτφ. Σ.Σ.
"Μακρόν παραιτήσου - Οργισμένοι Γάλλοι"
"Μπουχτίσαμε"
"Από την κόλαση των φτωχών είναι φτιαγμένος ο παράδεισος των πλουσίων"
"Μία κοινωνία για της ζωές μας, όχι για τα κέρδη τους"
"Ο ταχυδρόμος"
"Μακρόν, Καστανιέρ (υπουργός Εσωτερικών), αστυνομία, CRS (ΜΑΤ), κάποιες πέτρες είναι πιο απαλές από τις καρδιές σας"
"'Οποιος σπέρνει τη μιζέρια θερίζει την εξέγερση - Με τον κράσο τραγουδάμε, με την μπύρα κατουράμε και ο Μακρόν μας τα πρήζει"
"Christophe Dettinger (αναφορά στον Ρομά μποξέρ που έδειρε έναν αστυνομικό σε μία διαδήλωση)"
"Η πάλη των τάξεων ντύνεται στα κίτρινα"
"Η ψυχή του 1871 είναι ακόμη ζωντανή"
"Ο καπιταλισμός έφτασε στο τέλος του - Επανάσταση - Γενική απεργία"
"Μη βίαιος"
"Κοίτα τη Rolex σου, είναι η ώρα της επανάστασης"
"Δεν θέλω να χάσω τη ζωή μου κερδίζοντάς την"
"Αναζητάμε όλοι το ίδιο πράγμα, την ευτυχία"
"Αναγεννιέμαι μέσα από τις στάχτες μου"
"Να περιποιηθούμε τον Μακρόν"
"Οι άσχημες μέρες θα τελειώσουν, και τότε τρέμετε την εκδίκηση, όταν οι φτωχοί ξεσηκωθούν" (επαναστατικό τραγούδι του αγωνιστή της Παρισινής Κομμούνας Jean Baptiste Clément)
"Ούτε ρατσιστής, ούτε αντισημίτης, ούτε ομοφοβικός - Αντικαπιταλιστής"
"Κυβέρνηση του λαού, από τον λαό, για τον λαό"
"Εγώ άνοιξα τα μάτια μου, εσείς;"
"Απεργία μέχρι τη σύνταξη"
"Αστυνομία της σκέψης και μηντιακές βιαιότητες"
"Μακρόν, χάνεις το κεφάλι σου, θυμήσου το 1789"
"Μπουχτίσαμε"
