Απλώς επειδή το τελευταίο παιδί ενηλικιώθηκε πρόσφατα και μπορεί να μην την πάλευα στην Αθήνα αλλά δε θα αναστάτωνα τα παιδάκια και τη γυναίκα για τις δικές μου βλέψεις.Τώρα που μπορούν να ζήσουν μόνα τους δεν έχω θέση πια εδώ.Όσο για το άλλο απλά προειδοποιώ τον κόσμο για το τι πρόκειται να συναντήσει και καυτηριάζω τη νοοτροπία της μάζας,του εύκολου κέρδους και της έλλειψης διορατικότητας.Δεν είναι φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει στην Αθήνα και επειδή έχω δει πρωτεύουσες και πρωτεύουσες νευριάζω απίστευτα που αυτή η πόλη που μεγάλωσα έγινε απαράδεκτη και με έδιωξε.Δεν είναι θέμα αρεσκείας,είναι θέμα ποιότητας ζωής,πράγμα το οποίο δε θεωρώ υποκειμενικό.