Kι όμως, το ΚΚΕ μετά το 1945 και κοινωνική βάση είχε, ακόμα και άκρες στο στρατό. Άρα όλα γίνονται να γυρίσουν πίσω, αν δράσουν οι κατάλληλες δυνάμεις και να απομονωθεί το Ναζιστικό φαινόμενο, όπως ήταν το ΚΚΕ "στη γωνία". Κατά τη γνώμη μου δε θέλει μικρά βήματα υποχώρησης, αλλά έμφαση στα ακριβώς αντίθετα. Θέλει σκληρή, αντίθετη πορεία. Να αλαλιάσει ο νοικοκύρης και να κληθεί να αποφασίσει. Θα είναι νοικοκύρης ή θα βγεί στο αντάρτικο, με όλες τις συνέπειες; Πχ σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλοφίλων (σοβαρό και ισόκυρο προς το γάμο) ή και πολιτικό γάμο ακόμα. Θέλει κόντρα. Όχι λίγο-λίγο υποχώρηση. Αυτό τη θρέφει. Να καταλάβουν αυτοί οι άνθρωποι ότι ό,τι και να πιστεύουν, δεν έχουν τη Δικαιοδοσία να το εφαρμόζουν. Να καταγγελθούν Ιεράρχες που τη στηρίζουν. Προ ημερών ο Μεσογαίας έβγαλε ανακοίνωση και ζήταγε τίποτα λιγότερο από Θεοκρατικό καθεστώς. Να καταγγελθούν ότι είναι εξτρεμιστές, κατά το πρότυπο των ισλαμιστών εξτρεμιστών ιερωμένων. Οι παραδόσεις είναι σεβαστές, μέχρι ενός σημείου. Πρέπει να τεθεί προ των ευθυνών της η κοινωνία. Κακώς και η ΕΕ τα ανέχεται αυτά, αλλά αν κρίνω από την Ουκρανία, δεν την ενοχλούν καθόλου. Και για την Ελλάδα δεν τους νοιάζει. Αλλιώς έπρεπε να πουν: είσαι κυρίαρχοςναι. Αλλά ή έρχεσαι μέσα στον τρόπο λειτουργίας της πολιτείας κατά το Ευρωπαϊκό πρότυπο, ή κυρίαρχα και έντιμα φεύγεις. Όχι μέσα και έξω ταυτόχρονα. Προχτές ο Σουλτς έλεγε ότι πρέπει όλες οι χώρες να τηρούν μια βάση αξιών. Ποιές είναι αυτές οι αξίες και κυρίως πώς διασφαλίζεται ότι θα τηρούνται;