Aλήθεια, περπατούσα στο Κέντρο τις προάλλες και σκεφτόμουνα όλες αυτές τις κηδείες που είχαν γίνει εκείνη την εποχή: η Μελίνα, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Ανδρέας Παπανδρέου. Πήγαινα γυμνάσιο/λύκειο και στο μυαλό μου όλα ανακατεμένα μου δίνουν την εντύπωση πως συνέχεια είχαμε μια πάνδημη κηδεία, με τα πλήθη να ακολουθούν τις νεκροφόρες από τη Μητρόπολη στο Α' Νεκροταφείο. Και σκεφτόμουνα πως σήμερα κάτι τέτοιο φαντάζει σχεδόν αδιανόητο. Γιατί άραγε; Αλλάξαμε ως κοινωνία; Ωριμάσαμε; Λείπουν αυτές οι λαμπρές προσωπικότητες; Δεν ξέρω.