Όταν κάνεις κάτι ‘’αντικειμενικά απαράδεκτο’’ , από τη στιγμή που έχεις ακόμα τη διαύγεια του νου να το αντιληφθείς , το διορθώνεις.Δεν προσπαθείς να αποποιηθείς όλων των ευθυνών ποσό μάλλον να θέλεις να το παίξεις Θεός ή Τιμωρός.Αν από την άλλη , θεωρείς πως σε έχουν αδικήσει , μιλάς , εκφράζεσαι , εσυ βάζεις τα όρια σου...Η άλλη πλευρά μπορεί να μην το έχει με τα όρια , μπορεί επίσης να μην έχει καταλάβει καν αν κάτι σε ενοχλεί/ενόχλησε.Μου έχει τύχει να έχω φίλη που δεν εξέφραζε ανοιχτά τον εαυτό της και μετά με έθαβε από πίσω γιατί περνούσε λέει πάντα το δικό μου και μετά είπε και αλλά χειρότερα.Πως σου ακούγεται;Δεν χρειάζεται να φτάνουμε στα άκρα ενώ μπορούμε να μάθουμε να επικοινωνούμε σωστότερα με τους ανθρώπους.Ούτε να τους μειώνουμε πισώπλατα επειδή νοιωθουμε μειονεκτικά απέναντι τους.