Τόσοι και τόόόσοι νέοι άνθρωποι έχουν φύγει στο εξωτερικό. Που τους βρήκατε αυτούς ή μόνο αυτούς; Ψωνισμένοι πιτσιρικάδες (ουσιαστικά μικρότεροι της ηλικίας τους) με απαντήσεις κουκουρούκου...Αντιφατικές απαντήσεις και περιγραφές όχι απλώς "Πέρα από την Ελλάδα" αλλά "Out of space"... Ενδεικτικά: – Πόσο διαφορετικά είναι τα δεδομένα της δουλειάς σου στο Παρίσι; «Η αλήθεια είναι πως δεν έχω δουλέψει ποτέ σε σταθερή βάση στην Ελλάδα, οπότε είναι λίγο δύσκολο να συγκρίνω, αφού έφυγα από τη χώρα μου στα 18 για σπουδές και δεν γύρισα πίσω.»Το λέει και μόνος του. Πως είναι δυνατό να συγκρίνει τα δεδομένα;;; Εφόσον δεν δούλεψε ποτέ στην Ελλάδα σε σταθερή βάση και μου φαίνεται πως δεν εργάστηκε καθόλου εφόσον όπως λέει έφυγε από την Ελλάδα στα 18 και δεν ξαναγύρισε πίσω... Μη ξεχάσεις να φωτογραφήσεις την Disneyland...« Ζώντας 27 χρόνια σε αυτό τον πλανήτη, που χωρίς αμφιβολία είναι το σπίτι μου, κάθε χώρα για μένα πλέον είναι ένα από τα δωμάτιά του. Μπορώ να πω με σιγουριά πως η Νέα Υόρκη είναι το σαλόνι μου και πως μ' αρέσει πολύ να κοιμάμαι στον καναπέ. Γι' αυτόν και μόνο τον λόγο θα επιλέξω τα επόμενα χρόνια να κοιμάμαι εδώ, στη Νέα Υόρκη...»Ένα ζουρλομανδύα παρακαλώ. Γεμάτο με στρασάκια χειροποίητης ραφής, σε χρώμα που αναδεικνύει και το χρώμα των ματιών του και με χρυσά μανικετόκουμπα . Στο πίσω μέρος μαύρα φτερά αγγέλου φτιαγμένα από μαύρη ακατέργαστη ζάχαρη τα οποία θα μαδάνε πάνω στην πασαρέλα και οι θεατές των πρώτων θέσεων θα μπορούν να τα γευθούν...Όσο αφορά την ερώτηση: « – Ισχύει το "αν πετύχεις στη Νέα Υόρκη, μπορείς να πετύχεις παντού";», τα δεδομένα μάλλον έχουν αλλάξει. Η ερώτηση θα έπρεπε να είναι:– Ισχύει το «αν πετύχεις στη Ελλάδα, μπορείς να πετύχεις παντού»;«Έφυγα για να ηρεμήσω. Δεν μπορούσα πια να κοιμηθώ το βράδυ, ένιωθα θυμό και απογοήτευση και άρχισα να βλέπω τον εαυτό μου να αλλάζει από ένα χαρούμενο, δραστήριο κι αισιόδοξο άτομο σε ένα άλλο, που είχε μια θηλιά στον λαιμό και τα πόδια βουτηγμένα στον βάλτο. Η πολύ απλή απάντηση που έχω να δώσω είναι πως με όλα αυτά που γίνονται στην Ελλάδα, έφυγα για να σώσω το μυαλό και την ψυχή μου. Έστω κι αν ρίσκαρα να τα χάσω όλα, έστω κι αν ξεκίνησα πάλι από το μηδέν.»Όταν αισθάνεσαι μια θηλιά στον λαιμό και τα πόδια βουτηγμένα στον βάλτο και φεύγεις για να σώσεις το μυαλό και την ψυχή σου, τι σόι ρίσκο είναι αυτό μήπως τα χάσεις όλα ξεκινώντας μάλιστα από το μηδέν;;; Ποιά όλα είναι αυτά που θα χάσεις; Το σχοινί ή το λασπόλουτρο;;; Στο μηδέν ήσουν...«Είναι όμορφα εδώ, έχω φίλους, γνωρίζω τον κόσμο και τον εαυτό μου και το να ξεβολεύεσαι και να δοκιμάζεσαι σε διαφορετικές συνθήκες πάντα είναι όφελος.»Έχεις φίλους, γνωρίζεις κόσμο... Πόσο θλιβερή η φωτογραφία σου που μόνη σου πάτησες το κουμπάκι για να την βγάλεις... Ξέχασα όμως. Θέλεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου... 25 χρονών, μόνο ξεβολεμένη δεν σε βρίσκω!..«Θες που με κουράζει και το κρύο της Ευρώπης; Θες που στην Αμερική δεν υπάρχουν πια οι Δίδυμοι Πύργοι και ως γνήσιος δίδυμος δεν θα το ανεχόμουνα ποτέ; Ε, όλα αυτά μαζί...»...το κρύο της Ευρώπης... ... Δίδυμοι Πύργοι... ...γνήσιος δίδυμος...Θες ένα παγωτό πύραυλο;.. Τι πίνεις και δε μας δίνεις; ΤΙ ΠΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙΣ;;;Διαφημιστής στην Κίνα... Lost in translation, LOST IN TRANSLATION!!!Και για να μη τους πάρω όλους αμπάριζα, η πιο ρεαλιστική περιγραφή έγινε από τη συμπαθέστατη, ώριμη και προσγειωμένη νεαρή δασκάλα στη Φιλανδία. Καλέ μου Αλέξανδρε Διακοσάββα, χωρίς παρεξήγηση αλλά θα είχε πολύ ενδιαφέρον να επαναλάβεις το άρθρο σου με ένα πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα νέων που ξενιτεύτηκαν όπως και των επαγγελμάτων τους. Τώρα αν είχες σκοπό, περισσότερο να χλευάσεις παρά να παρουσιάσεις τους... μπέμπηδες της ξενιτιάς μάλλον το κατάφερες.Με όλο το σεβασμό.
