Θα το ρίξουμε και αυτό στον καταραμένο μέσο Έλλην; Δεν είναι τόσο μοναδικός όσο τον παρουσιάζετε. Σε όλες τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες (ναι στον καταναλωτισμό συμπεριλαμβανόμαστε και εμείς σε αυτές)το τζανκ πάει σύννεφο - για λόγους που έχουν αναλυθεί πολλάκις. Η κουλτούρα μας και η διασκέδαση μας - όπως και άλλων λαών (πχ. Ιταλών, Ισπανών)περιστρέφεται επιπλέον αρκετά γύρω από το φαγητό και ενδεχομένως τώρα που τα λουριά έσφιξαν βρίσκουμε εναλλακτική στους φούρνους και τα σουβλατζίδικα. Αν δεν θες τρεις μερίδες στην καθισιά σου, τρως με τα μισά από τα 15-18 ευρώ σε σουβλατζίδικο, όσο χιπ και να είναι αυτό (εκτός αν μπερδεύεστε με τις πειραγμένες ταβέρνες). Εγώ με τους φίλους μου όταν τρώμε έξω, δεν τρώμε μόνο για να καλύψουμε την βιολογική μας ανάγκη αλλά για να βρεθούμε, να πούμε τα νέα μας, να σαχλαμαρίσουμε... ακόμα και ένα σάντουιτς να μοιραστείς σε ένα παγκάκι κάνει ακριβώς αυτήν την δουλειά. Τι αρνητικό έχει αυτό; Εάν δε έχεις την ευχέρεια να καλέσεις άτομα σπίτι σου, παίζει πολύ και το ντελίβερι αλλά και η μαγειρική. Μερικές φορές ορισμένοι μου δίνετε την εντύπωση ότι ζείτε σε άλλη χώρα αλλά μιλάτε για αυτήν. Πάντως, και εγώ που ζω σε άλλη χώρα (4 μήνες μόνο) παρατηρώ ότι και εδώ που είμαι το φαγητό στο χέρι και γενικά έξω παίζει πολύ. Απλά εδώ πίνουν περισσότερο και τρώνε λιγότερο. Στην Ελλάδα γίνεται το αντίθετο.