Ευχαριστούμε για τις όπως πάντα χρήσιμες επισυμάνσεις και τις προς προβληματισμό σκέψεις. Ένας Αγγλόφωνος φίλος με ρώτησε τι το μοναδικό έχουν οι Έλληνες ποιητές και του απάντησα, τη γλώσσα μας και τον μοναδικό πλούτο της. Πρσοπάθησα να του μεταφράσω το ποίημα του Ελύτη "το τραγούδι του Αρχιπελάγους". " Ο έρωτας Το αρχιπέλαγοςΚι η πρώρα των αφρών τουΚι οι γλάροι των ονείρων του Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζειΈνα τραγούδι.Ο έρωταςΤο τραγούδι τουΚι οι ορίζοντες του ταξιδιού του Κι η ηχώ της νοσταλγίας του Στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένειΈνα καράβι.Ο έρωταςΤο καράβι τουΚι η αμεριμνησία των μελτεμιών τουΚι ο φλόκος της ελπίδας τουΣτον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζειΤον ερχομό." Μάταια. Δεν εκφράζεται στα Αγγλικά αυτός ο πλούτος εικόνων και συναισθημάτων...