ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Είμαι ετεροφυλόφιλος, φοιτητής στην καλών τεχνών. Όπως είναι λογικό, στην καθημερινότητα μου συναναστρέφομαι πολλούς ομοφυλόφιλους άνδρες και πολλές ομοφυλόφιλες γυναίκες (ενδεχομένως λίγο παραπάνω απ' το μέσο όρο λόγω σχολής και ενδιαφερόντων) Τυχαία ίσως, οι δύο από τους τρεις καλύτερους μου φίλους στη σχολή είναι γκέι.Ερχόμενος από ένα περιβάλλον καταπιεστικό και αλλοτροιωτικό όπως αυτό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας, η πρώτη φορά που διαπίστωσα για τα καλά το ότι συνυπάρχω με ομοφυλόφιλα άτομα ήταν με την εισαγωγή μου στη σχολή. Από προσωπική εμπειρία διαπίστωσα πως όντως, οι γκέι άνδρες εκδηλώθηκαν πιο εύκολα, και πολύ νωρίτερα από τις λεσβίες της "φουρνιάς" μας, οι οποίες άρχισαν να εκδηλώνονται μετά το πέρας 2-3 ετών.Αυτό που διαπίστωσα με λύπη είναι ότι από τη στιγμή που οι λεσβίες συμφοιτήτριες μας αποφάσισαν (συγχωρέστε με για τον πιθανώς αδόκιμο όρο :) ) να ανοιχτούν, η συμπεριφορά τους απέναντι στους στρέιτ άνδρες άλλαξε άρδην. Στην καλύτερη περίπτωση σνομπισμός και στη χειρότερη ένας παιδαριώδης ανταγωνισμός για τα μάτια κάθε όμορφης κοπελιάς, πολλές φορές ανταγωνισμός ακόμα και σε επίπεδο καλλιτεχνικής ικανότητας. Σε βαθμό τέτοιον που να καταντάει γραφικότητα η όλη υπόθεση... (π.χ. να μην μπορούμε να πιούμε ούτε ένα καφέ μεταξύ των μαθημάτων!)Νομίζοντας ότι βλέπω φαντάσματα, το συζήτησα με το γκέι κολλητό συμφοιτητή και με λεσβία φίλη εκτός Ελλάδας, και αμφότεροι με διαβεβαίωσαν ότι αυτή η συμπεριφορά έχει να κάνει περισσότερο με τα συντεχνιακά θέματα και τα... κατινιάσματα του χώρου μας, και ότι δεν έχει να κάνει με το με τι κοιμάται ο καθένας.Ως νέος και προοδευτικός (θέλω να πιστεύω) άνθρωπος, αρνούμαι και 'γω να πιστέψω ότι η έμφυλη πραγματικότητα του ετεροφυλόφιλου άνδρα ταυτίζεται de facto με την πατριαρχική κυρίαρχη ιδεολογία ή με το σεξισμό που διέπει κάθε είδους δραστηριότητα στην κοινωνία μας, πόσο μάλλον από ανθρώπους (άνδρες ή γυναίκες) που όχι μόνο έχουν οι ίδιοι στιγματιστεί και στερεοτυποποιηθεί από την ανοησία που μας περιβάλλει, αλλά υποτίθεται αγωνίζονται για να την εξαφανίσουν. Από την άλλη αδυνατώ και να ερμηνεύσω κάποιες συμπεριφορές που τις βιώνω καθημερινά και είναι, αν όχι προσβλητικές, τουλάχιστον δυσάρεστες.Τις πταίει;Είναι στραβός ο γυαλός ή εγώ στραβά αρμενίζω;Merci εκ των προτέρων.
Σχολιάζει ο/η