Οι ασχολίες είναι προσωπική υπόθεση, ότι αρέσει του καθενός. Αυτό που ήθελα να σου πω είναι πως, πριν μερικά χρόνια κάποιο δικό μου άτομο είχε μια περιπέτεια που τον οδήγησε στο νοσοκομείο. Από τη μια στιγμή στην άλλη, εκεί που καθόμουν και βαριόμουνα, βρέθηκα κι εγώ να τρέχω γι’ αυτή την ιστορία που κράτησε μήνες. Όταν ευτυχώς τελείωσε κάποια στιγμή, είχαμε γίνει όλοι κομμάτια οικογενειακός και έκτοτε κάθε φορά που βαριέμαι λέω, δόξα το Θεό που μπορείς και βαριέσαι, και το απολαμβάνω γιατί ξέρω πως δεν θα κρατήσει για πάντα. Στις ασχολίες πάλι, κι εμένα μου είναι δύσκολο κάποιες φορές να ξεκινήσω και να πιαστώ με μία ασχολία αλλά συνήθως όταν το κάνω, αρχίζει και μου αρέσει. Είναι σαν αυτό που λένε…”τρώγοντας έρχεται η όρεξη”! Οπότε ξεκίνα κάτι χωρίς να το πολυσκέφτεσαι κα στην πορεία θα μπεις στο πνεύμα της ασχολίας, αν όχι, αφού το παλέψεις λίγο σταματάς και δοκιμάζεις κάτι άλλο.
