Δεν βρίσκομαι εδώ μέσα για να, κρίνω τους ανθρώπους.... Ώρες ώρες, αναρωτιέμαι ποιός, η ποια, είναι πιο άτυχος η άτυχη από εμένα, και διαβάζοντας αυτές, τις γραμμές ενός αγνώστου άνδρα, κάνω τον σταυρό μου για να προχωρησω... Ένας, κακός γάμος ισοδυναμεί με τον θάνατο... Υπάρχει τετοια μοναξιά, μέσα στους καταπιεσμένους γάμους που λυπάσαι αυτους, τους ανθρώπους... Στην θέση σου θα χώριζα και θα, εκανα, την ζωή μου... Ευκολο στην θεωρία και πολυ δυσκολο στην πραξη... Σηκώνω τα, χέρια.... Για, την ελευθερία πεθαναν άνθρωποι... Και δεν είναι τυχαίο αυτό...