Θα πω κάτι αρκετά κοινότυπο: Δεν ταιριάζουν όλοι με όλους.Η διάθεση κάποιου να είναι δοτικός μπορεί να είναι αποπνικτική για κάποιον άλλον. Όπως επίσης η αδιαφορία του ενός μπορεί να είναι η προσωπική ελευθερία του άλλου.Διαβάζω αυτά που γράφεις και μου δημιουργείται η εξής απορία: λες ότι τον αγαπάς και αναρωτιέμαι, τον αγαπάς για το ποιόν του χαρακτήρα του και τη συμπεριφορά του? Ή μήπως αγαπάς την ιδέα μιας "σταθερής", "ώριμης" σχέσης?Ίσως σε αυτό το διαχωρισμό βρίσκεται το πρόβλημά σου.