Ας αναγνώσουμε το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ, που είναι πηγή συνταγματικού δικαίου για τη χώρα μας καθώς είμαστε συνυπογράψασα τη σύμβαση χώρα.Άρθρο 14Απαγόρευση των διακρίσεωνΗ χρήσις των αναγνωριζομένων εν τη παρούση Συμβάσει δικαιωμάτων και ελευθεριών δέον να εξασφαλισθή ασχέτως διακρίσεως φύλου, φυλής, χρώματος, γλώσσης, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικήςπροελεύσεως, συμμετοχής εις εθνικήν μειονότητα, περιουσίας, γεννήσεως ή άλλης καταστάσεως. Ας ζητήσουμε από τους δημοσιογράφους που κάνουν το ρεπορτάζ να μας παρουσιάσουν τις ομιλίες του οικείου εισηγητή κάθε κόμματος για τη συνταγματική αναθεώρηση για να αποφύγουμε λοιπά ρητορικά ερωτήματα.Να πούμε ότι με το υπάρχον πλέγμα προστασίας η Ελλάδα έχει καταδικαστεί (προφανώς δικαίως) διότι ένα χωριό ολόκληρο (Λάππα Αχαΐας) ενέπαιζε έναν ομοφυλόφιλο κάτοικό του και η ελληνική πολιτεία δεν είχε κάνει τίποτα για να τον προστατεύσει.Προσωπικά μιλώντας είμαι υπέρ της άρσης οιασδήποτε διάκρισης μεταξύ πολιτών του ιδίου κράτους γενικά και αναφορικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα μεταξύ ημεδαπών και αλλοδαπών.Άλλο διάκριση άλλο διαφορά όμως. Ας υπομιμνήσουμε μια ατάκα του μακαρίτη του Κωνσταντίνου Δεσποτόπουλου (που μεταξύ άλλων συμπορεύθηκε με ανθρώπους όπως ο Σικελιανός, ο Τσαρούχης, ο Χατζηδάκης, είχε βρεθεί στη Μακρόνησο και είχε προταθεί από τον ενιαίο Συνασπισμό για ΠτΔ) "είμαι υπέρ του διαχωρισμού των σχολείων σε αρρένων και θηλέων, όχι χάριν κάποιας διακρίσεως, αλλά υπέρ της ευγονίας". Και μόνο η λέξη ευγονία σήμερα φέρνει ανατριχίλες καθώς έχουμε κάνει άπειρες μονοσήμαντες συνδέσεις.Μήπως το βασικό πρόβλημα δεν είναι οι νόμοι αλλά τα μυαλά μας;