Σωστά όσα λέει το άρθρο αλλά πολύ ιδεολογικο- και συναισθηματικο-ποιημένα. Η σκληρή πραγματικότητα - η οικονομία - δεν αναφέρεται.Π.χ. ο υπερκαταναλωτισμός στηλιτεύεται μεν ιδεολογικά / συναισθηματικά στο άρθρο, αλλά τα αίτια του (που είναι οικονομικά) περνάνε στο ντούκου.Ξύπνησαν μια μέρα οι καταναλωτές και είπαν "δεν έχουμε τι καλύτερο να κάνουμε, ας αλλάζουμε το κινητό μας κάθε 8 μήνες"; Σαφώς όχι.Είναι ηλίθιες 200 εκατομμύρια ευρωπαίες που αγοράζουν ΕΞΙ κομμάτια ρούχων κάθε χρόνο και τα πετάνε αφόρετα, με την ζελατίνα; Εννοείται πως όχι.Ο υπερκαταναλωτισμός δεν ήρθε ουρανοκατέβατος, ούτε είναι αποτέλεσμα κάποιας κοινής λογικής (ποιός αγοράζει κάτι για να το πετάξει; ). Ο υπερκαταναλωτισμός μας επιβλήθηκε από τις εταιρείες. Το ότι δεν χρησιμοποίησαν ξύλο, φυλακές και εξορίες δεν αλλάζει το γεγονός της επιβολής.Το οικονομικό μας μοντέλο (ελεύθερη, παγκοσμιοποιημένη αγορά) ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ την δυνεχή διόγκωση των κερδών μιας εταιρείας. Μια εταιρεία που δεν πούλησε φέτος περισσότερα απο πέρυσι θεωρείται αποτυχημένη, οι μάνατζερ απολύονται, οι μετοχές πέφτουν.Και τι κάνεις όταν έχεις ντύσει όλες τις δυτικές γυναίκες; Πως θα πουλήσεις περισσότερα από πέρυσι, όταν όλες έχουν ήδη 3 ντουλάπες ρούχα για όλες τις περιστάσεις; Τις αναγκάζεις να αγοράζουν ρούχα ακόμα και αν τα πετάξουν. Τι κάνεις όταν έχεις χορτάσει όλους τους δυτικούς πολίτες; Τους αναγκάζεις να τρώνε ΕΝΑΝΤΙΑ στην φύση (ένας χορτάτος άνθρωπος λογικά σταματάει να τρώει) και τους αναγκάζεις να αγοράζουν τροφή που πετάνε (120 κιλά ανά κεφάλι άνα έτος).Τι θα γίνονταν αν το σημερινό άρθρο μας έπειθε όλους; Τι θα γίνονταν αν ξαφνικά σταματούσαμε τον υπερκαταναλωτισμό; Τι θα γίνονταν αν όλοι αγοράζαμε μόνο αυτά που χρειαζόμαστε; Μέσα σε 2-3 μήνες θα είχε καταρρεύσει η παγκόσμια οικονομία.Επειδή η ελεύθερη, παγκοσμιοποιημένη αγορά θεωρείται ταμπού που κανένας δεν αγγίζει και κανένας δεν θίγει, το σημερινό άρθρο θα καταλήξει (δυστυχώς) στα αζήτητα, σαν μια ακόμα ιδεολογική έκκληση. Θεωρητικά σωστή, πρακτικά αδιάφορη.