Και επίσης, άσχετα αν το ξέρεις ή όχι, αναφέρεσαι σε μια ουσιώδη διαφορά αγγλοσαξωνικού και ρωμαϊκού δικαίου.Στο ΗΒ υπάρχει ο λεγόμενος egg shell skull rule που συνοψίζεται στο one must take his victim as they find him.Λεπτομέρειες, αν σε ενδιαφέρουν, εδώ:https://en.wikipedia.org/wiki/Eggshell_skullΣτο ρωμαϊκό δίκαιο (που και αυτό από το ΗΒ αλλά λέμε) ισχύει το nullum crimen, nulla poena sine lege. Δηλαδή δεν υπάρχει έγκλημα αν δεν υπάρχει νόμος που να ορίζει την κακοποιητική συμπεριφορά ως τέτοιο.Λεπτομέρειες εδώ:https://el.wikipedia.org/wiki/Nullum_crimen_nulla_poena_sine_legeΤα τελευταία χρόνια με την παγκοσμιοποίηση αλλά και την πλήρη επικράτηση του αγγλοσαξωνικού δικαίου (κυρίως στο δίκαιο των συμβάσεων) αρκετά δόγματά του έχουν αρχίσει και επηρεάζουν τα κατά τόπους ρωμαϊκά δίκαια.Έτσι έχουμε φτάσει σε διάφορους παραλογισμούς σήμερα: όποιος νιώθει άσχημα θεωρεί ότι έχει αδικηθεί. Και θεωρεί ότι αυτό πρέπει να έχει νομικές συνέπειες για όποιον τον έκανε να νιώσει άσχημα.Αλλά αυτά τα πράγματα απλά δεν είναι λογικά. Δεν γίνεται όλοι μας να συμπεριφερόμαστε σαν όλοι τριγύρω μας να είναι εν δυνάμει ψυχικά ή βιολογικά ασθενείς.Το πρώτο είναι να αναγνωρίσουμε την παθολογική ή την προβληματική ιατρικά κατάσταση. Όχι να κατηγορήσουμε άλλους διότι αυτή η κατάσταση μας κάνει να νιώθουμε άσχημα.Το αυτό και για το λεγόμενο gender dysphoria που μέχρι το 2013 λεγόταν gender identity disorder. Υπάρχει η τάση να μην λέμε ότι κάποια πράγματα είναι παθήσεις ή μη φυσιολογικές ιατρικά καταστάσεις και να λέμε "φταίνε οι άλλοι".Εγώ αυτό που λέω είναι ότι αν θέλουμε να κάνουμε μια τέτοια κουβέντα θα είναι οδυνηρή για αυτούς που λένε "φταίνε οι άλλοι" διότι θα πρέπει να σκαλίσουμε τη ζωή τους και να δούμε τι έχει γίνει, αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Αντί να μιλάμε αορίστως περί ευθύνες άλλων.
