ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Δεν είναι απαραίτητο ότι υποθάλπει διχόνοια ούτε ότι υπονοεί αλυτρωτικά ιδεώδη η απλή χρήση της λέξης Κωνσταντινούπολη στα ελληνικά από Έλληνες. (Γράφω «δεν είναι απαραίτητο» γιατί γνωρίζω φυσικά ότι υπάρχουν συμπολίτες μας με τέτοιες «βλέψεις».) Είναι ένας συνδυασμός απλής συνήθειας και της (όχι παράλογης, θα συμφωνήσουμε πιστεύω) σύνδεσης με έναν τόπο που ναι, όχι μόνο απετέλεσε κέντρο μιας ελληνόφωνης αυτοκρατορίας για αιώνες, αλλά πρωτίστως παρέμεινε άρρηκτα συνδεδεμένη με το ρωμαίικο/ελληνόφωνο στοιχείο μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες.Προσωπικά στα αγγλικά (και όποια ξένη γλώσσα μιλήσω) λέω Ισταμπούλ που το θεωρώ τη διεθνή ονομασία της πόλης. Αλλά ελληνικά δε λέω Ισταμπούλ όπως δε λέω Λόντον, Μπάζελ και Σανκτ Πετερμπούργκ, λέω Λονδίνο, Βασιλεία και Αγία Πετρούπολη. Δε θα διαφωνήσω ότι τα παραπάνω αποτελούν απλώς μεταγραφές του ξένου ονόματος στα ελληνικά, ενώ το Κων/πολη είναι άλλη λέξη, αλλά εντάξει, και το Γερμανία, Alemania, Niemcy, Vokietija και Saksamaa είναι τελείως άλλες λέξεις από το Deutschland και δεν ενοχλείται κανένας. Όταν υπάρχει μια ελληνική (και μάλιστα προερχόμενη εξ αρχής από τα ελληνικά) λέξη για μια πόλη, χρησιμοποιούμε σχεδόν πάντα αυτήν. Γιατί δεν διαμαρτύρεται κανείς που πάντα λέμε Νίκαια και Αλεξάνδρεια αντί για Νις και Αλ-Ισκανταρίγια;
Σχολιάζει ο/η