Η μεσαία τάξη στην Ελλάδα δεν πρόλαβε να αποκτήσει ταξική συνείδηση.Άσε που οι δύο άλλες τάξεις την μισούσαν. Η μεν από σνομπαρία, η άλλη από κόμπλεξ κατωτερότητας διότι στην εποχή της κουτάλας δεν πρόλαβε να ανέλθει.Πέραν τούτου η μεσαία τάξη δεν κολλάει στο μοδάτο αφήγημα "προλετάριος = καταπιεζόμενος vs αστός = καταπιεστής".Είναι αστείο διότι στην Ελλάδα κάνουμε μαρξιστικές παραδοχές που δεν έχουν καμία σχέση με την εδώ αλήθεια. Πχ η έννοια του αστού στην Ελλάδα δηλώνει αποκλειστικά και μόνο τόπο καταγωγής. Όχι ταξική καταγωγή/συνείδηση. Στην Ελλάδα ο αστός είναι ο καταγόμενος από το άστυ και όχι ο μπουρζουάς. Και αυτό διότι δεν συνέτρεξαν ποτέ οι συνθήκες που είχε ο Μαρξ στο μυαλό του και που εντός τους αναπτυσσόταν η αστική τάξη. Και μόλαταύτα ακόμα και στα ευγενεστέρων προθέσεων πονήματα γίνεται αυτό το λογικό σφάλμα.Στην Ελλάδα η μεσαία τάξη είναι οι αστοί. Είναι οι κάτοικοι των πόλεων. Η ραχοκοκαλιά του έθνους. Από το Παγκράτι στους Αμπελόκηπους και από τα Πατήσια στο Γαλάτσι αυτή είναι η αστική τάξη.Αυτό που αποκαλεί ένας μαρξιστής "αστική τάξη" μένει στη Φιλοθέη και στη Γλυφάδα. Ούτε αυτοί όμως έχουν κατά Μαρξ ταξική συνείδηση διότι και αυτών οι παππούδες ήταν τζομπαναραίοι.Δεν έχουμε εδώ γόνους, δεύτερης και τρίτης γενιάς, βιομηχάνων και μεγαλογεωκτημόνων. Αν θέλαμε να τους ψάξουμε θα βρίσκαμε 50-100 ανθρώπους με το ζόρι. Και οι μισοί κατεβαίνουν με τον Σύριζα (Κόκκαλης) και τις παραφυάδες του (Στράτου). Άντε κατάλαβε εσύ τώρα...