Η -προχρονοληγημένη (1983)- συνεισφορά του Δήμου Μούτση στον διάλογο περί μεσαίας τάξης :Εμείς η μεσαία τάξηείμεθα η μόνη τάξημε έντιμη συνείδηση εθνική.Παρασυρόμενοι όμως απ' τις άλλες τάξειςστα νοήματα και στις πράξειςδίνουμε χροιά πολιτική.Ε, για όλα φταίνε οι γκόμενες,οι πρώην και οι επόμενες,ανώνυμες και επώνυμες και γενικώς!Και όπως είναι φυσικό η μεσαία τάξηθέλει και εκείνη λιγάκι να διατάξει,να γίνει άρχουσα δηλαδή!Στην κλειδαρότρυπα σκυμμένηκαι το χέρι στην τσέπη,χρόνια τώρα περιμένει και βλέπει,όμως την εμποδίζει ένα κλειδί!Και τούτο εδώ είναι ένα μικρό παιδίπου τρυπάει το μπαλόνι του με δυο καρφιά,για να τρομάξει αυτό τον κύριοπου καπνίζει το τσιμπούκι του και γκούχου γκουχκαι που ρωτάει το μηχάνημαπου μας λέει την αλήθεια εκατό φορές:ότι για όλα φταίνε οι γκόμενες,οι πρώην και οι επόμενες,ανώνυμες και επώνυμες γενικώς!Και τον δικό μου τον καημό τώρα ποιος να τον μάθειπου έχω κάτσει πάνω σε ένα αγκάθικαι τη βρίσκω κάπως μαζοχιστικά;Όλα ωραία και στο βάθος κήποςπληροφορίες; Κίτρινος ο τύποςκαι νομίζω πως τη βάψαμε κανονικά!Και τούτη δω η εφημερίδαμοιάζει τέντα στην αυλόπορταπου σκιάζει το μικρό παιδίπου τρυπάει το μπαλόνι του με δυο καρφιά,για να τρομάξει αυτό τον κύριοπου καπνίζει το τσιμπούκι του και γκούχου γκουχκαι που ρωτάει το μηχάνημαπου μας λέει την αλήθεια εκατό φορές:ότι για όλα φταίνε οι γκόμενες,οι πρώην και οι επόμενες,ανώνυμες και επώνυμες γενικώς!Το να λέει όμως κανένας την αλήθειαείναι μια πολύ κακή συνήθειαπου αν την έχεις την πληρώνεις κάπως ακριβά...Αλλά από δω παιδιά αρχίζει άλλη ιστορία,άλλο κεφαλαίο και στην ουσίακάτι τέτοια δε λέγονται τραγουδιστά.Και ιδού εγώ μονάχος,αγκαλιά με την κιθάρα μουνα τραγουδάω για την εφημερίδα,τέντα στην αυλόπορταπου σκιάζει το μικρό παιδίπου τρυπάει το μπαλόνι του με δυο καρφιάγια να τρομάξει αυτό τον κύριοπου καπνίζει το τσιμπούκι του και γκούχου γκουχκαι που ρωτάει το μηχάνημαπου μας λέει την αλήθεια εκατό φορές:ότι για όλα φταίνε οι γκόμενες,οι πρώην και οι επόμενες,ανώνυμες και επώνυμες γενικώς...