Η εργασία ως θρησκεία αναπτύχθηκε σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, με λογικές τύπου η εργασία απελευθερώνει, ή ο τσαγκάρης είναι πιο χρήσιμος από τον Σαίξπηρ. Στις ανεπτυγμένες χώρες η εργασία είχε ούτως ή άλλως χαρακτηριστικά κοινωνικής ανέλιξης (Αμερικάνικο όνειρο) και παραγωγικότητας (αυτοματοποίηση), κι όχι απλά ταλαιπωρίας για έναν δήθεν ανώτερο σκοπό.Αν πληρωνόμασταν με βάση την ταλαιπωρία, κάτι παιδάκια στην Ασία θα ήταν πάμπλουτα, και σε κανέναν δεν κάνει εντύπωση που δεν είναι. Τότε γιατί κάνει εντύπωση στους Έλληνες που δουλεύουμε πολύ και παίρνουμε λίγα; Αφού αν πεις για παραγωγικότητα, είσαι νεοφιλελεύθερος, άρα;