Ισχύει αλλά σχεδόν δεν είναι καν άξιο αναφοράς πια καθώς είναι πλέον γνωστό ενώ δεν αποτελεί και έκπληξη. Στην Διευθυνση συνήθως, ακόμα και μεγάλων επιχειρήσεων σαν και αυτή, μπαίνουν άτομα μέσω οικογένειας ή μέσω καλού γνωστού. Το συγκεκριμένο άτομο είναι γενικά από εύπορη οικογένεια, μπορεί να κάνει ό,τι θέλει όπου θέλει και αν δεν πάει καλά απλώς επιστρέφει πίσω στην οικογενειακή επιχείρηση. Και στου Κώστα Μπακογιάννη το βιογραφικό πέρα από κάτι ιδιωτικές εταιρίες γράφει και συνεργάτης δημοσίων υπηρεσιών με πιο εμβληματική το Υπουργείο Εξωτερικών για 2 χρόνια κιόλας. Θαυμαστή πορεία θα πει ένας ξένος. Αλλά κοιτώντας τις χρονολογίες ένας Έλληνας θα πει "Ω κοίτα να δεις, ακριβώς εκείνη την περίοδο ήταν Υπουργός Εξωτερικών η Ντόρα Μπακογιάννη". Σαν Δήμαρχος Καρπενησίου και Περιφερειάρχης ήταν μάλλον καλός όμως και θα λεγα διαφοροποιείται κάπως από Κούλη και λοιπή ΝΔ. Σαν αυτόν πολλοί όμως στην Ελλάδα όσον αφορά επαγγελματική πορεία. Αδύνατον να τους συναγωνιστείς.