Ειχα διαβασει καπου οτι, οταν αγαπας τον αλλον, δεν πρεπει να μπορεις να αναλυσεις το "γιατι", δηλαδη με αλλα λογια η αγαπη δεν μπορει να εξηγηθει, απλα την βιωνεις. Κ επισης πισω απ την αγαπη δεν πρεπει να υπαρχει συμφερον. Δηλαδη αν λες οτι αγαπας τον αλλον, επειδη πχ περνας ωραια μαζι του ή επειδη σου προσφερει πολλα, σημαινει οτι αν παψουν να υπαρχουν αυτες οι προυποθεσεις, εσυ θα παψεις να τον αγαπας. Κ οπως βλεπεις, κ εσυ οταν ρωτηθηκες γιατι ηθελες τον πρωην σου, ειπες οτι σε καταλαβαινε κ σε βοηθουσε, δηλαδη αναφεροσουν σε πραγματα που κανει ο αλλος για σενα. Ομως η αγαπη δεν μπορει να ειναι εγωιστικη, οταν αγαπαμε δεν ενδιαφερομαστε για το τι κανει ο αλλος ΓΙΑ ΕΜΑΣ, αλλα βλεπουμε τον εαυτο μας κ τον αλλον σαν μια οντοτητα.