Συγνώμη φίλε Άρη αλλά η κριτική είναι για γέλια, πολύ περισσότερο από το μυθιστόρημα της Τσιμτσιλή. Βασικά ο αρθρογράφος του Rock is Dead βγάζει μόνο κόμπλεξ και μάλιστα κόμπλεξ του χειρότερου τύπου κάνοντας έτσι την Τσιμτσίλη να φαίνεται πολύ πιο συμπαθητική από όσο είναι, αφού σε όλο το κείμενο σχολιάζει αρνητικά το βιβλίο της δίχως να παρουσιάζει επιχειρήματα, εκτός φυσικά και αν ο σκοπός είναι αυτός οπότε πάω πάσο.Και για να εξηγούμαι: δεν με ενδιαφέρει η Τσιμτσιλή, ούτε τα βιβλία της, ούτε το είδος της λογοτεχνίας που γράφει. Αλλά αφού μπαίνει κάποιος στον κόπο να παρουσιάσει και να θάψει το βιβλίο της ας το κάνει σωστά. Ας ασχοληθεί με το αν το θέμα του βιβλίου παρουσιάζεται σωστά, αν έχει αρχή, μέση, τέλος, αν κάνει τρύπες ή κοιλιά στο σενάριο, αν έχει σωστή σύνταξη, αν είναι προσβλητικό κ.α. και όχι αν απλά και μόνο απλά έχει γλαφυρή και πομπώδη γλώσσα (κάτι που δεν ενοχλεί στις αφίσες των Εξαρχείων ή στις επιστολές του εκάστοτε αναρχικού). Εν κατακλείδι όταν προσπαθείς να φανείς τόσο κούλ που απλά σαβουριάζεις χωρίς λόγο (επειδή το βιβλίο το έγραψε η Τσιμτσιλή) τότε φαίνεσαι πολύ πιο κομπλεξικός και άθλιος από αυτό που θέλεις να σαβουριάσεις.