μπραβο σου που φερθηκες 'ανοιχτομυαλα' και κατανοησες την επιλογη του γιου σου. οσο αφορα τον πατερα, παντα ειναι δυσκολο για τον πατερα. διοτι κατα μεσο ορο οι πατεραδες ειναι αυτοι που θα καμαρωσουν για τα παιδια τους στους 'φιλους' τους και ειδικοτερα στο αγορι / δευτερο αντρα της οικογενειας. παρολα αυτα μακροπροθεσμα ο πατερας θα κατανοησει την κατασταση και θα κανει ενα βημα πισω. θα υπαρξει συγκρουση τσακωμος στεναχωρια αλλα στο τελος ολα θα ειναι φυσιολογικα. αρκει και εσυ και το παιδι σου να το αντιμετωπησετε το θεμα με λεπτοτητα. και μιλαω εκ πειρας διοτι εζησα εξησου παρομοια κατασταση οταν μια τοτε καλη μου φιλη ανακοινωσε στους γονεις τις οτι ειναι ομοφυλοφιλη. ηταν δυσκολο, και ο πατερας ηταν απιστευτα ξεροκεφαλος, αλλα σημερα ειναι ολοι μια χαρα και οταν η εν λογο κοπελα ηθελε να τα κουρεψει κοντα, την κουρεψε ο ιδιος της ο πατερας. γιαυτο, υπομονη και ολα διορθωνονται. οπως λεει και η γιαγια μου, το μονο προβλημα που δεν μπορει να λυσει ο ανθρωπος (μονος του) ειναι το προβλημα υγειας. αν εχουμε υγεια εχουμε και ολα τα αλλα, αρκει να το θελησουμε.
