Κε Αντωνόπουλε, σας τα έχω σούρει πολλές φορές, για τις γνώμες σας. Αλλά, εδώ να σας πω ένα μπράβο. Ως ρεπόρτερ είστε εξαιρετικός.Πρέπει να κάνουμε μια άβολη παραδοχή, που ξεφεύγει από τις όποιες πολιτικές ευθύνες. Έχω πάει σε αυτές τις περιοχές και σε άλλες που δεν κινδύνεψαν, και πάντα στο μυαλό μου ήταν πως γίνεται να μην έχει διδαχθεί ο Έλληνας τίποτε από την πρόοδο, και να συνεχίζει να έχει ως όνειρο με κάθε κόστος να χτίσει και αυτός τον μικρό του αυθαίρετο παράδεισο. Έχω πάει και χειμώνα, όπου χάρη στις ανύπαρκτες και ανεπιθύμητες υποδομές, τελικά εάν είναι να μας φάνε λίγο από το οικόπεδο και να αυξηθούν τα δημοτικά τέλη, η περιοχή πνίγεται στην πρώτη βροχή. Θυμάμαι δυο μαθήτριες να προσπαθούν να γυρίσουν από το σχολείο με γαλότσες με νερό μέχρι τη γάμπα, και την Μαραθώνος και τους γύρω δρόμους άφαντους από το νερό. Αυτά τα είχα δει στη Νέα Μάκρη.Πρόπερσι καλοκαίρι στην Αρτέμιδα, τρόμαξα από την παντελή έλλειψη ρυμοτομίας, βρίζοντας ενώ έκανα την τέταρτη-πέμπτη αναστροφή σε έναν δρόμο που κατέληγε στο πουθενά. Πλίνθοι, κέραμοι, ατάκτως ερριμμένοι. Χτίσιμο, όπου όπως θέλει ο καθένας. Ένα χάος. Δυστυχώς, είναι από τις ελάχιστες φορές που δεν μπορείς να κατηγορήσεις το κράτος. Ήταν το χειρότερο δυνατό σενάριο, και όλη η Πυροσβεστική δύναμη της Αττικής να ήταν παρούσα, ήταν μια τραγωδία που δε μπορούσε να αποφευχθεί. Απλά, έχουμε μάθει στην ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Δεν υπάρχει 100% ασφάλεια, ειδικά όταν προκαλείς τα ποσοστά με την αδιαφορία και την κουτοπονηριά αγκαζέ με το "έχει ο θεός" και το "δε θα συμβεί σε εμένα"
Σχολιάζει ο/η