Ο Emil Cioran, ενας απο τους πιο ενδιαφαιροντες σκεπτομενους του 20ου αιωνα ειχε πει πως η παρανοηση περι κοινης ιστοριας και καταγωγης ονομαζεται πατριδα. Επισης ειπε πως η επισημη γλωσσα ειναι διαλεκτος με στρατο διπλα της. Η ιστορια των βαλκανιων ειναι πολυσυνθετη, βασιστηκε, ως ενα μερος, στην αναγκη διαμελισμου της Οθωμανικης αυτοκρατοριας απο τους δυτικους αλα και στην ιστορια των λαων που κατοικουσαν τον χωρο, ιδιαιτερα μετα την επικρατηση της Ρωμης στο χωρο αυτο. Η αγνοια ιστορκων γεγονοτων ειναι πολλες φορες καταστροφικη αλλα δεν ωφειλεται μονο στον κοσμο αλλα στους υπευθυνους. Ετσι εχουμε τα τραγελαφικα, οι Κροατες να ισχυριζονται οτι τα κροατικα ειναι διαφορετικη γλωσσα απο τα Σερβοκροατικα, οτι το Κοσσοβο ειναι η γενετειρα του Σερβικου εθνους ενω οι τουρκοι με τη συνδρομη χιλιαδων σερβων μισθοφορων επνιξαν στο αιμα την αλβανικη εξεγερση στο Κοσυφοπεδιο, το οποιο τωρα ειναι τοπος προσκυνηματος του Σερβικου κρατους οσο και της εκκλησιας του! Το οτι η γιαγια μου, Πελοποννησος, δεν ηξερε σχεδον ελληνικα, μιλαγε αρβανιτηκα, δειχνει επισης το μεγαλο κραμμα / χαος της περιοχης, το οποιο μονο με συννεση μπορει να ξεμπερδευτει.