@ashton μάλλον δεν αντιληφθήκατε τον παραλληλισμό που έκανα ανάμεσα στην δική σας "γκάφα" και στο Βαρουφιακό 15.Κατ'εμέ χρειάζονται να γίνονται τέτοια λάθη για να βγαίνουν στη επιφάνεια πράγματα που μπορεί να μην ξέραμε ακόμη και για εμάς τους ίδιους. Στην προκειμένη, όπως ανέφερα και πιο πάνω πιστεύω πως το 15 ήταν πολύ σημαντικό γιατί έγινε ένα ξεκαθάρισμα των Ελλήνων που δεν θέλουν λιτότητα (62% -από το δημοψήφισμα) και αυτών που θέλουν την Ελλάδα μέσα στην ΕΕ (γύρω στο 80% αν θυμάμαι καλά -αν αθροιστούν τα ποσοστά που πήραν κόμματα που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο στις τελευταίες βουλευτικές).Η ωριμότητα οφείλεται στην συνειδητοποίηση των ατόμων που αναφέρω (συμπεριλαμβανομένου εμένα) πως ενώ αντιτιθέμαστε στη λιτότητα, με το πιστόλι στον κρόταφο θα την διαλέγαμε ως αναγκαίο κακό για να μην βρεθούμε εκτός ΕΕ/ευρώ. Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά με τα νεοφιλελεύθερα κόμματα που θέλουν τη λιτότητα και θεωρούν το μνημόνιο ευλογία. @Γράφων τι έγινε εκείνο το δημοψήφισμα που ήταν να κάνει ο ΓΑΠ? Γιατί τελευταία στιγμή το πήρε πίσω? Νομίζω πως με την δική σας οπτική προσδίδετε υπερβολική δύναμη στα ΜΜΕ τα οποία βεβαίως και έχουν καταχραστεί την όση εξουσία είχαν -αλλά αυτό το γνωρίζει ο κόσμος πλέον και γιαυτό δεν ασχολείται ούτε τα πιστεύει (απόδειξη το δημοψήφισμα). Η βασική ένδειξη όμως για το πως εκλάμβανε ο λαός την διαπραγμάτευση των ΓΑΠ και Σαμαρά σε αντιδιαστολή με Τσίπρα είναι η κατάσταση στους δρόμους, στα πλακάτ, και στο Σύνταγμα. Το ότι έχουμε σταματήσει να ζούμε το εκρηκτικό κλίμα εκείνης της εποχής είναι ξεκάθαρο σημάδι πως ο λαός ξέρει ότι έγινε ό,τι μπορούσε να γίνει στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης και δόθηκε η δυνατότητα τελικά στο λαό να επιλέξει τη λύση που ήθελε. Η "καταστροφική" διαπραγμάτευση του 15 και οι δυο εκλογικές διαμάχες που ακολούθησαν είχαν απόλυτα πυροσβεστικό και κατευναστικό ρόλο, γιαυτό και πιστεύω ότι ήταν ένα "αναγκαίο λάθος".
