#2 Ζω στο εξωτερικό από τον Ιούλιο. Τους πρώτους 3 μήνες έκανα περίπου τις ίδιες σκέψεις. Πιο πολύ όμως το αντιμετώπισα όχι τόσο σαν τον χαμένο παράδεισο, όσο σαν τη θυσία που πρέπει να κάνω για να έχω τα 2 πράγματα που στην Ελλάδα δε θα αποκτούσα ποτέ: προσωπικό χώρο και ανεξαρτησία (χωρίς αυτά ασφυκτιούσα). Καθένας κάνει τις επιλογές του λοιπόν, αναλόγως με το πώς ιεραρχεί τις ανάγκες του. Πήρες μια μεγάλη απόφαση και την πραγματοποίησες, πράγμα που σημαίνει πως υπήρχε ισχυρότατο κίνητρο. Έφαγες το βόδι λοιπόν. Η ουρά είναι ο χρόνος προσαρμογής που πρέπει να δώσεις στον εαυτό σου.