Αγαπητή 2, πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι αντίστροφα. Μη σκέφτεσαι τις καλές στιγμές που χάνεις από την πατρίδα, αλλά τις κακές. Είναι νωρίς ακόμη, αλλά νομίζω την πρώτη φορά που θα αρρωστήσεις και θα πάρεις αυτονόητα την αναρρωτικούλα σου, θα πας στο γιατρό χωρίς να αγωνιάς για μπλοκάκια και ΕΟΠΥΥ, χωρίς να βάλεις το χέρι στην τσέπη και χωρίς να πεθάνεις από το άγχος μήπως ο εργοδότης σου στραβώσει και βάλει μπρος την απόλυσή σου, κάπου θα συνειδητοποιήσεις πόσο τυχερή είσαι. Κι αυτή είναι μόνο μια πτυχή των θετικών, υπάρχουν και πολλές άλλες.*Επίσης δε μας λες πού είσαι, αλλά αν εξακολουθείς να δυσφορείς, δες μήπως φταίει η πόλη στην οποία είσαι και όχι η χώρα γενικώς. Εγώ πχ ήμουν 3,5 χρόνια σε μια μικρή πόλη της Γερμανίας και είχα φτάσει να μισώ το σύμπαν, και τελικά απλώς δε μου ταίριαζε η ζωή της επαρχίας. Μόλις μετακόμισα σε μεγάλη πόλη ήρθα στα ίσια μου.