Εκεί, λοιπόν, έχει θέση ένας ελεγκτικός μηχανισμός. Δεν είναι ανάγκη να είναι κρατικός, σε χώρες με ιδιωτική ασφάλιση υγείας, παρεμβαίνει η ασφαλιστική εταιρία και λέει: "καλύπτουμε αυτά τα φάρμακα. Τα φάρμακα σε αυτή τη λίστα είναι γενότυπα και η συμμετοχή του ασθενούς είναι τόσο. Τα επώνυμα φάρμακα καλύπτονται κατά τόσο η δεν καλύπτονται." Έτσι, ο ασθενής έχει τον έλεγχο και το συζητά με το γιατρό του. Αν όντως είναι απαραίτητο το επώνυμο φάρμακο, βρίσκουν τρόπο για χορήγηση. Αν δεν είναι απαραίτητο, ο ασθενής πάιρνει γενόσημο. Αυτό εφαρμόζεται με πόλλες ασφαλιστικές εταιρίες στις ΗΠΑ. Κάθε χρόνο, η λίστα αλλάζει. Μάλιστα, πολά φαρμακεία, προσφέρουν ειδική τιμή για γενόσημα, χωρίς την παρεμβολή ασφαλιστικής εταιρίας. Π.χ., δόση για 30 μέρες από φάρμακα, όπως το Atorvastatin η το Simvastatin, τιμάται $4. Δόση 90 ημερών τιμάται $10, και αυτά τα φάρμακα κατασκευάζονται από εταιρίες οι οποίες πρέπει να τηρούν αυστηρές κατασκευαστικές προδιαγραφές, ΟΠΟΥ και αν βρίσκονται.