Νομίζω ότι υπάρχει μια παρανόηση και καλό είναι να διευκρινιστούν μερικά θέματα για να μην αφήνονται εντυπώσεις ότι η ανωτέρω γενική περίπτωση για το ΑΣΕΠ ισχύει γενικότερα, αλλά και προς ενημέρωση του κοινού. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει σώμα ορκωτών μεταφραστών (μια προσπάθεια έγινε αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ για λόγους γνωστούς στους επαγγελματίες). Συνεπώς υπάρχουν ελεύθεροι επαγγελματίες που συνεργάζονται με το ΥπεΞ κατόπιν συμπερίληψής τους σε ειδική λίστα. Τα δικαιώματα παροχής μεταφράσεων που γίνονται αποδεκτές από τη δημόσιο διοίκηση για πτυχιούχους πανεπιστημιακής σχολής μετάφρασης της Ελλάδος ή της αλλοδαπής με ισοτιμία και αναγνώριση πτυχίου πηγάζουν από το σχετικό προαναφερθέν προεδρικό διάταγμα αναγνώρισης επαγγελματικών δικαιωμάτων, από σχετικές αποφάσεις και εγκυκλίους των υπουργείων και είναι αδιαμφισβήτητες. Αναφέρονται ρητά σε δημόσια έγγραφα, όπως στον κώδικα ιθαγένειας, σε έγγραφα του υπουργείου παιδείας, σε πληθώρα εγγράφων της ελληνικής αστυνομίας κ.λπ. Χρησιμοποιούνται από τα ελληνικά δικαστήρια, από τις ελληνικές εταιρείες δημοσίου, σε ιδιωτικές υποθέσεις, και όπου προκύπτει ανάγκη. Όπως σωστά αναφέρθηκε όμως, ο ΑΣΕΠ έχει υιοθετήσει ειδικό καθεστώς ως ανεξάρτητος δημόσιος φορέας που αναγνωρίζει μόνο μεταφράσεις θεωρημένες από τη μεταφραστική Υπηρεσία του Υπεξ και από δικηγόρους. Αποτελεί όμως την εξαίρεση, όχι τον κανόνα, και αυτό θεωρώ ότι προσπάθησαν να διευκρινήσουν και οι προηγούμενες δημοσιεύσεις.