Αγαπητέ Μίλτο,πάντα έχω στο μυαλό μου ότι τα δεδομένα που αποστέλλονται είναι,συνήθως,εκ των πραγματων,πολύ περιορισμένα.Προσωπικά ,αυτό που περιέγραψε,μου θύμισε μακροχρόνια άνεργο που έχει παραιτηθεί των πάντων γενικώς... Δεν γνωρίζουμε αν απολύθηκε,αν ψάχνει ή έψαχνε για δουλειά, (μάλλον όχι,απ ό,τι γράφει η φίλη μας),αν διατηρεί άλλες κοινωνικές σχέσεις(ούτε αυτό πιθανολογείται).Βέβαια μια χαρά γνωρίζει να επικοινωνεί με την επίδοξη ερωμένη και να αγνοεί τα πάντα(;) εντός σπιτιού,απ όσα μας γράφει.Οπότε καλείται η φίλη που γνωρίζει επακριβώς εκ των έσω να αποφασίσει,αν θα του τρίξει τα δόντια και θα του δώσει μία τελευταία ευκαιρία,αν πρόκειται για μακροχρόνια άνεργο,ή αν θα τον ξεγράψει.Επανέρχομαι στο θέμα της μακροχρόνιας ανεργίας,επειδή έχω την αίσθηση, ότι ειδικά τους άντρες ,τους καταρρακώνει.Αυτό φυσικά,σε καμία περίπτωση δεν καθαγιάζει την παράλληλη σχέση,αν υπάρχει.Είναι δικό της θέμα αν θα το συγχωρήσει και κυρίως ,για ποιους λόγους.Πολύ κακός οιωνός για το μέλλον πάντως...Επίσης,το σημαντικότερο όλων,η φροντίδα του παιδιού του ανήκει εξίσου.Αν είναι κακός πατέρας,ειλικρινά δεν βλέπω πώς αυτό μπορεί να παραβλεφθεί.Σε περίπτωση δε ,που εργάζεται τα κριτήρια αλλάζουν εντελώς.Δεν ζούμε μαζι τους βέβαια και έχουμε θραυσματική αντίληψη της πραγματικότητας τους,όποτε δύσκολα σε τέτοια κατάσταση εκφέρουμε απόλυτη κρίση.Η φίλη θα αναγκαστεί ούτως ή άλλως,αργά ή γρήγορα να αποφασίσει τι βαρύνει πιο πολύ,γι αυτήν και για το παιδί.