Αυτό είναι ένα θέμα που καίει... Και καίει πολύ!! Οι αυριανοί μαθηματικοί και φυσικοί μπορεί να μην έχουν στην εξεταστέα ύλη τους τον νόμο του Ωμ ή την θεωρία των αριθμών. Το πιο λυπηρό, όμως, είναι ότι οι ίδιοι αυτοί επιστήμονες (σύμφωνα με τη φιλοσοφία του υπάρχοντος εκπαιδευτικού συστήματος/σχολείου) δεν μπορούν να αρθρώσουν πρόταση χωρίς 5 συντακτικά λάθη.Για ποιο σύστημα, λοιπόν, μιλάμε; Για το σύστημα που κοιμίζει τους μαθητές προτρέποντάς τους να παπαγαλίζουν ολόκληρα βιβλία, μαθηματικούς τύπους, χημικούς τύπους, ιστορικά γεγονότα, για να περάσουν στις πανελλήνιες; (ω! τί στόχος), Ενώ στην πραγματικότητα δεν μπορούν να να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα, όπως έλεγε και η γιαγιά μου!Για το σύστημα που δεν δίνει περιθώριο στο μυαλό του παιδιού να αφεθεί ελεύθερο να σκεφτεί, να συγκρίνει, να συνθέσει, να αφομοιώσει, να κατανοήσει, να φτάσει σε ένα συμπέρασμα τελικά; σε όλον αυτόν τον αγώνα του, το παιδί πρέπει να έχει αρωγούς τους Δασκάλους του, οι οποίοι από την Α δημοτικού μέχρι το τέλος του σχολείου πρέπει να είναι δίπλα του για να τα καταφέρουν μαζί και όχι στο απυρόβλητο μιας υπερυψωμένης έδρας από την οποία θα διατάζουν, θα βαθμολογούν, θα κατακρίνουν.... Πρόκειται, λοιπόν, για μια ολόκληρη φιλοσοφία πίσω απ την "παιδεία" η οποία, αν συνεχίσει έτσι, που θα συνεχίσει, δυστυχώς, τα πράγματα θα είναι δύσκολα σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Τι κι αν ο άλλος είναι γιατρός, φυσικός, μαθηματικός ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, αν δεν έχει ανεπτυγμένη αυτή τη φιλοσοφία; Το πρόβλημα βρίσκεται στα θεμέλια του όλου συστήματος και έχουμε όλοι μερίδιο ευθύνης για τη συνέχισή του.