@ Πενταγιώτισσα,είσαι τελείως εκτός θέματος, αλλά σού απαντώ, επειδή σε συμπαθώ κατά βάθος :-)Τα: «τιμάει τα παντελόνια του», «δωσ' μου το λόγο της αντρικής σου τιμής», «σταράτες κουβέντες, αντρικές» δεν αποτελούν πλέον εκφράσεις της ΚΑΘΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗΣ αλλά της «ΚΑΘΟΜΙΛΗΘΕΙΣΗΣ» του 1950. Σήμερα τις ακούς από ακροδεξιούς σεξιστές συνήθως άνω των 70, σαν τον Πρέκα... Αν οι άντρες είναι πριμοδοτημένοι σε θέματα ανδρείας και συνέπειας, οι γυναίκες έχουν την τιμητική τους μέσω μητρότητας ή κάλλους. Είμαι δε βέβαιος ότι καμιά γυναίκα δεν θα προτιμούσε να συμβαίνει το αντίθετο. Ένας φουκαράς πατέρας δεν θα μπορούσε να έχει ούτε στο ελάχιστο όσα τιμούν τις μανάδες άμεσα ή έμμεσα: από την παραδοσιακή «ευχή της μάνας» και το σχεδόν ανακλαστικό «Αχ, μανούλα μου!» μέχρι καθημερινές εκφράσεις-κομπλιμέντα του τύπου «είναι μανούλα σ’ αυτά», «μανάρι», «μανουλομάνουλο», και το γνωστό «μάνα μου, εσύ»! Στα χωριά ακόμα λένε για κάποια αγοράκια «όμορφο σαν κορίτσι» άσε δε πόσα αρσενικά όταν ομορφαίνουν γίνονται «κούκλα»: από τον κήπο και τον καναπέ μέχρι και τον... σύζυγο όταν τον κουρεύουν ή τον ντύνουν καλά!(Μη μου απαντήσεις εδώ με τα γνωστά περί εξιδανίκευσης μέσω της μητρότητας ή περί σεξουαλικού αντικειμένου γιατί θα ανακατευτώ με καραμέλες που είναι πια πολύ μπαγιάτικες για να φαγωθούν).Λες ότι το «κάνεις σα γυναικούλα» είναι υποτιμητικό. Το «σιγά, ρε αντράκι!» ή το «δεν αφήνεις τα αντριλίκια...» δεν είναι; Η λέξη «αντριλίκι» είναι συνήθως από μόνη της υποτιμητική (η κακή εκδοχή του «ανδρισμός») και δεν έχει αντίστοιχό της στο θηλυκό. Σου λέει τίποτα αυτό; Σε ενοχλεί το «Κατίνα» που δεν έχει αρσενικό αντίστοιχο. Το «λεβεντομαλάκας» δηλαδή ποιον άντρα κολακεύει και τι θηλυκό αντίστοιχο έχει; Άσε δε πόσες υποτιμητικές λέξεις υπάρχουν μόνο στο αρσενικό και χρησιμοποιούνται και για γυναίκες, λες και οι γυναίκες μολύνονται από τα μύρια κακά των ανδρών και αναγκαστικά προσδιορίζονται με τα αρσενικά: χαφιές, λέτσος, χάχας, μούργος, αλητόμαγκας, δικτάτορας, χασάπης, κόπανος, λακές, χαλβάς, λελές και αμέτρητα άλλα με προεξάρχον το καθημερινό «ρε» από το «μωρέ» και όχι από το «μωρή», σαν πως και «μωρός» είναι μόνον ο άντρας!Αν βάλεις κάτω τα εκατέρωθεν επιχειρήματα, τελειωμό δεν έχουν. Για έναν απλό λόγο: τα φύλα διαφέρουν, αγαπητή Πενταγιώτισσα...