#6 Τ οβρίσκω πολύ πιθανό να συνεχίσει να σας δημιουργεί πρόβλημα ο τρόπος ζωής που έχει επιλέξει, γιατί οι επιλογές του θα επηρεάζουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά σου. Θα πρέπει και οι δυο να δεχτέιτε τον τρόπο ζωής του άλλου και να μπορείτε να ζείτε άνετα με αυτό. Φαίνεται πως εσύ δεν το έχεις κάνει, αφού λες ότι βρίσκεις το veganism ακραίο και λανθασμένα προσανατολισμένο. Και αυτός είπε ότι αρχίζει να βλέπει αρνητικά το ότι χρησιμποιείς προϊόντα ζωικής προέλευσης.Από πρακτικής απόψεως μου φαίνεται αρκετά δύσκολο το να συζήσεις με κάποιον που είναι vegan, αν δεν είσαι και η ίδια. Η ολοκληρωμένη διατροφή χωρίς ίχνος υλικού ζωικής προέλευσης (αυτό σημαίνει ότι ακόμα και το μέλι απαγορεύεται) διαφέρει πάρα πολύ από την ποικιλόμορφη "κανονική" διατροφή. Θα χρειάζεται πιθανόν κάθε μέρα να περνάτε από μια έξτρα διαδικασία σκέψης και συννενόησης πριν μαγειρέψετε, και μέσα στο τρέξιμο της καθημερινότητας αυτό μπορεί να κουράσει.Επίσης, πολλά προϊόντα καθημερινής χρήσης, όπως τα προϊόντα περιποίησης σώματος, περιέχουν ουσίες ζωικής προέλευσης ή έχουν δοκιμαστεί σε ζώα. Αν τα χρησιμοποιείτε από κοινού θα χρειάζεται και η ανάλογη έρευνα αγοράς πριν, ακόμα και περισσότερα χρήματα, καθώς συχνά τέτοια προϊόντα είναι πιο ακριβά. Βάλε λοιπόν και 'δω έξτρα χρόνο και κόπο.Μη σου πω μπορεί να το πάει και ένα βήμα παραπάνω αργότερα, να εναντιωθεί και στη χρήση φαρμάκων, μιας και όλα τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε πρώτα δοκιμάζονται σε ζώα. Να πάθει καμιά πνευμονία και να μη θέλει να πάρει πενικιλλίνη και να τρέχετε.Τέλος, μια δυσκολία που έζησα όταν μια φίλη μου έγινε vegan έχει να κάνει με τις κοινωνικές συναναστροφές. Το να πάμε να φάμε σε εστιατόριο με παρέα έγινε σχεδόν αδύνατο, καθώς ελάχιστα πιάτα στο μενού είναι vegan. (Αυτό βέβαια εξαρτάται και από τη χώρα στην οποία μένεις, καθώς σε κάποιες χώρες μπορεί να έχεις περισσότερες επιλογές. Από την άλλη, νομίζεις ότι η παρέα σας θα έχει συνέχεια όρεξη να την τραβολογάτε σε μέρη που σερβίρουν μόνο vegan φαϊ;) Επίσης, το να την καλέσω στο σπίτι μου έγινε πιο πολύπλοκο, γιατί έπρεπε να προσαρμόσω το μενού στις συνήθειές της. Γίνεται και αυτό, αλλά όσο να 'ναι με έβαζε σε μια διαδικασία που δεν είχα πάντα όρεξη να περάσω (δεν το έχω και ιδιαίτερα με την κουζίνα), με αποτέλεσμα να την καλώ λιγότερο συχνά στο σπίτι. Εντάξει, θα μου πεις, μπορούσαμε να κάνουμε άλλα πράγματα. Το πιο κουραστικό απ' όλα ήταν ότι το θέμα που άρχισε να κυριαρχεί στις συζητήσεις μεταξύ μας, και μέσα στην παρέα ήταν το σωστό/λάθος της κρεατοφαγίας και της εκμετάλευσης των ζώων. Φυσικά δεν είχαν όλοι την ίδια γνώμη επί του θέματος και αυτή σταδιακά άρχισε να βγάζει μια τσαντίλα απέναντί μας και σε όλους που δεν ασπάζονται το vegan τρόπο ζωής, πράγμα που δεν είναι και το καλύτερο. Τελικά άρχισα να την αποφεύγω, γιατί δεν έλεγε να βγει από το μικρόκοσμο στον οποίο ταμπουρώθηκε και εγώ βαρέθηκα να ακούω τα ίδια και τα ίδια.Σκέψου επίσης τα επαγγελματικό δείπνο ή οικογενειακά τραπέζια. Θα πρέπει συνεχώς ο φίλος σου να εξηγεί ότι δεν τρώει κάποια πράγματα και να να μένει ή νηστικός ή να φέρνει το δικό του φαί ή κάπως αλλιώς να κανονίζεται να υπάρχει vegan φαγητό. Και αυτή η διαδικασία κουραστική φαίνεται. Σε μένα τουλάχιστον.Και ρούχα και παπούτσια που να μην είναι φτιαγμένα από μαλλί ή δέρμα φυσικά.Όλα αυτά γίνονται βέβαια, αλλά είναι ενεργοβόρα και χρειάζεται διάθεση για προσαρμογή. Επειδή μιλάμε για το σύνροφό σου, σκέψου ότι θα ζεις με τις επιλογές του καθημερινά και αν αυτό στην συγκεκριμμένη περίπτωση είναι όντως κάτι που είναι καλό για σένα.
