Με κάθε σεβασμό στον συντάκτη του άρθρο Θα επιχειρήσω μια αποδόμηση των επιχειρημάτων του:Στις πρώτες 3 παραγράφους ο κύριος Σαραντάκος ισχυρίζεται πως η αρκετά ακριβή τιμή των βιβλίων (ειδικά σε σχέση με τα επίπεδα στα οποία έχουν διαμορφωθεί τα εισοδήματα) δεν αποτελεί αιτία μείωσης της χρησιμότητας που απολαμβάνει ο βιβλιοφάγος από τις αγορές του. Μπορεί άλλωστε να αγοράσει ένα καινούριο βιβλίο και 5-6 εφημερίδες με ένθετα και να καλύψει τις ανάγκες του. Το συγκεκριμένο επιχείρημα είναι εξαιρετικά προβληματικό. Αυτό γιατί παραγνωρίζει πως η χρησιμότητα που απολαμβάνει ο βιβλιοφάγος δεν μπορεί να μετρηθεί σε μονάδες χρόνου ή σε μονάδες σελίδων (για αυτό και άκυρο το συμπέρασμα πως ένα βιβλίο είναι a-priori χρησιμότερο από μια κινηματογραφική ταινία) αλλά σε απόλαυσης και ωφελιμότητας που αποτελούν συνάρτηση της ελευθερίας επιλογής του. Και η δε ελευθερία επιλογής του σαφώς εξαρτάται από το τι ποσοστό αντιπροσωπεύει το αντίτιμο που απαιτούν οι ενδεχόμενες οι επιλογές του στο διαθέσιμο εισόδημα του. Είναι γεγονός πως οποιοσδήποτε αναγνώστης με ως απαιτητικά γούστα δεν θα ικανοποιούσε σε καμία περίπτωση καλύτερα τις ανάγκες του από άπειρο αριθμό βιβλίων εφημερίδων από ότι με ένα μόνο βιβλίο της δικής του επιλογής. "Αύξηση της βιβλιοαγοραστικής δύναμης";;; You must be kidding sir!(συνεχίζεται)