Αγαπητέ Νίκο,Ας υποθέσουμε ότι το προφίλ που σχεδίασες μου έρχεται γάντι (όχι να το παινευτώ). Επίσης, ότι θέλω να βοηθήσω τον τόπο μου και να μην ξεπροβοδίσω άλλους φίλους μου στο αεροδρόμιο για Λονδίνο, Τορόντο, Μελβούρνη κλπ (που ισχύει). Ας υποθέσουμε επίσης ότι παρατάω τη δουλειά μου (αυτό και αν είναι θυσία τη σήμερον...) και καταφέρνω να ηγηθώ των 58+. Πόσο πιστεύεις θα επιβιώσω πολιτικά μέχρι να συσπειρωθούν όλοι εναντίων μου; Ποιός από "αυτούς" θα αφήσει έναν μή ημέτερο, κομματικό, διεφθαρμένο να κάνει έργο και να απειλήσει τα "με κόπο" κεκτημένα τους; Θα είναι ένα σπάνιο δείγμα εθνικής ομοψυχίας, παρόμοιο με όταν αποφασίζουν για τις απολαβές και τα προνόμιά τους, παμψηφεί! Και το παραμύθι τελειώνει με τον ήρωά μας δαρμένο σαν ρωμαίος λεγεωνάριος μετά απο συνάντηση με τον Οβελίξ, και ζούμε όλοι καλά και αυτοί (πάλι) καλύτερα.