Το άρθρο του Νίκου Δήμου μας προσγειώνει στην πραγματικότητα και καλά κάνει. Θα πρόσθετα όμως ότι το θέμα δεν είναι ποσοτικό αν ο όποιος χρόνος μας δεν είναι γεμάτος απο εμπειρίες και ενδιαφέρουσες στιγμές. Ζωή κενή στιγμών είναι τελικά άχρονη.