Για 40 χρόνια η Ελληνική κυβέρνηση αισθάνονταν σχεδόν άβολα με αυτό το συμβάν. Μέσα από δικαιολογίες ότι δεν εμπλακήκαμε στην εισβολή της Κύπρου και δεν κυρήξαμε πόλεμο στην Τουρκία, η αποστολή Νίκη αντί να θεωρείται μια λαμπρή στιγμή στην ιστορία μας και από τεχνικής πλευράς, αλλά κυρίως από ηθικής, παραχώθηκε κυριολεκτικά και μεταφορικα. Οι νεκροί της δεν έτυχαν καν μίας ατομικής κηδείας μπροστά στους δικούς τους. Οι άνθρωποι που πήραν μέρος σε αυτήν-όσοι τιμήθηκαν- θεωρούνται βετεράνοι του Β.Π.Π. από το κράτος. Καιρός να υπάρξει μία ηθική αναγνώριση σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που πήγαν σε πόλεμο και έκτοτε, αντί να τιμώνται από το κράτος, έπρεπε σχεδόν να κρύβονται.
