Πάντα θεωρούσα ότι η αντιμετώπιση της Χ.Α πρέπει να είναι πρωτίστως πολιτική και κοινωνική και δευτερευόντως ποινική, ειδικά, δε, όταν η ποινική δικαιοσύνη καταφεύγει σε υπερβολές. Οι υπερβολικές και αστήρικτες κατηγορίες εναντίον ορισμένων χρυσαυγιτών αποδυναμώνουν άλλες πραγματικές και αξιόποινες κατηγορίες εναντίον τους, καθώς τους θυματοποιούν και σε ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων τους ηρωοποιούν, μετατρέποντας τους έτσι από θύτες σε θύματα.Επί του προκειμένου, η επίθεση Κασιδιάρη εναντίον της Κανέλλη, ήταν πολιτικά αήθης, εντελώς απαράδεκτη και δείχνει το ποιόν των μελών της οργάνωσης, επιπλέον, δε, δικαιολογεί απόλυτα το γιατί δεν μπορεί η Χ.Α να θεωρηθεί ένα κανονικό δημοκρατικό κόμμα. Επί του ποινικού, ωστόσο, μέρους ορθώς έπαυσε η δίωξη εναντίον του. Αν ήταν επικίνδυνες σωματικές βλάβες, τότε οι απλές τι είναι; Αν ο οποιοσδήποτε που έδινε ένα χαστούκι σε άλλον συλλαμβάνοταν, τότε η πλειοψηφία των γονέων θα βρίσκονταν φυλακή μαζί με μερικούς χιλιάδες άλλους πολίτες.. (δε μπορεί, όλο και κάποιο χαστούκι θα έχουμε δώσει κάποια στιγμή, ή θα έχουμε δεχθεί ή τέλος πάντων θα μας έχει έρθει η επιθυμία να το κάνουμε). Ας μην δίνουμε, λοιπόν, την ευκαιρία στους χρυσαυγίτες να παρουσιάζονται ως θύματα της δικαιοσύνης...