για τα κίνητρα τους συμφωνώ ότι ήταν αντίθετα. Έχεις όμως υπ'οψη σου ότι ΕΣΣΔ και Χίτλερ ήταν σύμμαχοι μέχρι το 1943; Έχεις υπ'οψη σου τις εκκαθαρίσεις που έγιναν στην ΕΣΣΔ στους αντιφρονούντες; Πως πέρασαν οι λαοί που ζούσαν στις κομμουνιστικές χώρες; Ασφαλώς θα μου πεις ότι είχαν μια καλύτερη ζωή από αυτήν που ακολούθησε την πτώση του κομμουνισμού, είχαν όλοι δουλειές δεν πεινούσε κανείς κλπ κλπ. Η καταπίεση όμως και η έλλειψη ελευθερίας λόγου ήταν ίδια και ακόμα χειρότερη με τη δική μας επταετία (όπου κι εδώ υπήρχαν δουλειές). Τα στελέχη του κόμματος σε όλες αυτές τις χώρες πέρναγαν ντόλτσε βίτα. Θυμάται κανείς τον Τσαουσέσκου; Ο λαός ζούσε στην καταπίεση (μας έλεγαν εδώ την ημέρα της εκτέλεσης του) και εκείνος με τη γυναίκα του (πρόεδρο της Ακαδημίας της Ρουμανίας με σπουδές τετάρτης δημοτικού) ζούσαν σε πραγματικό παλάτι. Η Ρουμανία επί των ημερών του δεν είχε εξωτερικό χρέος, είχε παραγωγή κλπ. Αμέτρητα τα παραδείγματα. Ας μην αγιοποιούμε λοιπόν τον κομμουνισμό και τους κομμουνιστές. Σίγουρα η αριστερά στην Ελλάδα ήταν κυνηγημένη γι αυτό και κατάφερε να δημιουργήσει ένα σκληροπυρηνικό ΚΚΕ και υπάρχει ΚΚΕ τόσα χρόνια μετά την πτώση του κομμουνισμού. Δε σημαίνει όμως απαραίτητα ότι επειδή ήταν αδύνατοι είχαν και δίκιο.
