Τι θα έλεγες όμως σε έλληνες του εξωτερικού, δεύτερης και τρίτης γενιάς, που έμαθαν να μιλάν (αλλά όχι και να γράφουν) ελληνικά. Οσοι απ' αυτούς θέλουν να επικοινωνήσουν στην γλώσσα των παππούδων τους χρησιμοποιούν τα greeklish, και μάλιστα βρίσκουν και μεγάλη δυσκολία, γιατί οι "γηγενείς" απορρίπτουμε αυτήν την γραφή και δεν καθίσαμε ποτέ να βάλουμε "κανόνες" σε απλά θέματα, όπως αν θα γράφουμε με φωνητική ή ιστορική ορθογραφία, με ποιά γράμματα θα αντικαταστήσουμε το "Χ", ή το "Ξ" ή το "Θ" ή (αν ακολουθήσουμε ιστορική ορθογραφία) το "Η" και το "Ω".Για να φέρω ένα παράδειγμα, το "Ω" μπορεί κανείς να το δει: "W" ακολουθώντας μία οπτική ομοιότητα, "V" ακολουθώντας την θέση του ωμέγα στο πληκτρολόγιο και "Ο" ακολουθώντας μία μπασταρδεμένη ιστορικο-φωνητική γραφή.Από το 1981 που λες κι εσύ, φτάσαμε μέχρι το 2012 και επικρατεί πλήρης αναρχία σε μία κατασκευασμένη γραφή, που μάλιστα την πρώτη της δεκαετία γραφόταν από μικρό αριθμό κομπιουτεράδων, και θα περίμενα να έχουν έρθει σε συνεννόηση και να λύσουν τα βασικά προβλήματα.Για να μην παρεξηγηθώ, συμφωνώ μαζί σου ότι όσοι έχουμε τα ελληνικά σαν μητρική γλώσσα δεν έχουμε δικαιολογία να γράφουμε greeklish.