"Ο έρωτας αντέχει μέχρι να εκπληρωθεί. Ο έρωτας είναι ένα εγωιστικό, προσωπικό αυτοφτιάξιμο που τρέφεται από το αδιέξοδο και την αδρεναλίνη της κατάκτησης. Ο έρωτας είναι ένας πόλεμος με το όχι. Μόλις το όχι γίνει ναι, μάλλον τελειώνει και ο έρωτας." Αχ αυτοί οι "καταραμένοι καλλιτέχνες" και η αδήριτη ανάγκη τους να ξεχωρίζουν από εμας την πλέμπα, μεταξύ άλλων απαξιώνοντας τα σαχλά μας συναισθήματα. Η ερωτική συμπεριφορά που περιγράφει πάντως η κα Κιτσοπούλου προσιδιάζει σε αυτό που η ψυχολογία τείνει να αποκαλεί amorous narcissism, την επίμονη δλδ πολιορκία ενός ερωτικού αντικειμένου το οποίο ο "κυνηγός" απορρίπτει άμα τη κατακτήσει του, αναζητώντας πλέον νέο θήραμα κ.ο.κ. Πρόκειτα άρα για παθολογική συμπεριφορά, όχι για τον συνήθη ορισμό του έρωτα (ούτε για μαγκιά, θα συμπλήρωνα).