Το Υπουργείο Υγείας έχει υπό άμεση ή έμμεση υπηρεσιακή εξάρτηση ή εποπτεία μερικές ***χιλιάδες*** δημοσίους υπαλλήλους (στο ίδιο το Υπουργείο, τα νοσοκομεία της χώρας κλπ). Έχει μία από τις σημαντικότερες αποστολές του Κράτους, τη δημόσια υγεία. Εμπλέκεται ως αρμόδιο στο πρόβλημα του χρέους και της διαφθοράς εις βάθος, ίσως με μόνους "άξιους" ανταγωνιστές το Εθνικής Άμυνας και το ΥΠΕΧΩΔΕ. Απαιτεί, λίγο παραπάνω από τα υπόλοιπα, πλην του Δικαιοσύνης, απροκατάληπτη προς τους αλλοδαπούς και τις μειονότητες κατεύθυνση και λειτουργία. Απαιτεί μια ψυχραιμία ως προς τα ευαίσθητα ζητήματα (αμβλώσεις, γενετική, ευθανασία). Όπως κάθε υπουργείο, ο επικεφαλής χρειάζεται μια κάποια γνώση του αντικειμένου ώστε, αν μη τι άλλο, να ξέρει ποια είναι τα οργανωμένα αντίθετα συμφέροντα που θα συναντήσει (μεγάλες επιχειρήσεις ή ακόμα και σωματεία εργαζομένων).Ήταν πραγματικά ο κ. Γεωργιάδης η καλύτερη επιλογή για το Υγείας που έχει η χώρα, έστω η κεντροδεξιά, αυτήν τη χρονική στιγμή;